χρωστάμε μόνον
το φως του κόσμου
(1979)
η επανάσταση αγναντεύει το άπειρο
(1979)
είμαι ένα πυρωμένο σίδερο
που ανεξίτηλο σφραγίζει
στη μήτρα σου το μέλλον
κάθε σου ηδονικός σπασμός
μια οιμωγή του κόσμου που γεννιέται
είμαι η ίδια η ζωή
και είμαι αθάνατος
(1979)
το άπειρο μιλάει με τη φωνή μου
(1979)
ο έρωτας ραπίζει
το πέτρινο πρόσωπο της ανυπαρξίας
(1980)
φύλλο το φύλλο απόρθητη
στην έρημο η όαση θα φυτρώσει
(1991)
οι νεκροί
για πάντα άτρωτοι από τη μοναξιά ή την αγάπη
(1991)
τα όνειρα που μείναν όνειρα
κι έτσι διατήρησαν το άρωμα του ονείρου
στα μαγεμένα στενοσόκακα της μνήμης
(1994)
παρέκει ούτε μια μοίρα αστέρι μου
λιγότερο ούτε ένα στίχο από τον ουρανό
(1997)
κι όσο χρόνο τον χρόνο στο βάθος σβήνεις
τόσο πιο καθαρά λάμπεις στα μάτια μου
(1999)
σε ξένες θάλασσες για πάντα χάθηκε η Κυριακή
με το βαθύ γαλάζιο ιστιοφόρο των ματιών της
(1999)
σε κάποιαν άλλη εποχή πρέπει να ζήσαμε μαζί
σε κάποια χώρα μακρινή σε ξέρω
(1999)
έζησα χρόνια, διάβασα, ταξίδεψα,
όμως ποτέ δεν έμαθα ποιος είμαι
(1999)
βραχνά οι σειρήνες μας καλούν μες στην ομίχλη
(1999)
είμαι όσα μου δόθηκαν
μια στάλα κόκκινο στο απέραντο του μπλε
ένα ελάχιστο κομμάτι από το τίποτα
(1999)
το δέος μέσα μου ιχνηλατώ
να ζωγραφίσω το δικό του φως
(2002)
το κάθε τι ένα τίποτα κι ένα αιώνιο μυστικό
το κάθε τι ένα τίποτα και ένα θαύμα
(2002)
υπάρχει μέσα μου ένα φως
που αστράφτει μέσα στη μεγάλη νύχτα
και δεν παραδίδεται
(2002)
με δέος προφέρεται η ποίηση
καθώς προφέρει ανθίζοντας
ένα ξερό κλαδί το προαιώνιο ρίγος του
(2002)
το ποίημα επιλέγει τον δικό του χρόνο
για να γεννηθεί
είναι ένας ξένος που κατοικεί από παλιά στο σπίτι μας
(2002)
όλα θα ξαναγίνουν χώμα
όλα θα παραμείνουν ανεξιχνίαστα
και θ’ απλωθεί μπροστά μας το μεγάλο τίποτα
και η απόλυτη ελευθερία
(2002)
δακρύζει κείνο το τίποτα της νιότης μας
που ήταν τα πάντα
(2007)
άνθη της μνήμης
εξαίσια άνθη του νερού
(2007)
εσύ τρομάζεις κι εγώ τρέμω
μα σ’ αγαπώ
μ’ όλα τα γράμματα
μ’ όλα τα ρήματα
τα επιφωνήματα
με τη σιωπή μου
σ’ αγαπώ
(2009)
26 σχόλια:
Όποιος δεν ξέρει γραφή και ανάγνωση, μάλλον είναι τυχερός..μέσα στην όλη ατυχία του..Τα μάτια των παιδιών βλέπουνε καθαρά την αλήθεια..
Ακόμα και στον πιο λυπημένο κόσμο τρύπωνει η χαρά, όπως η ακτίνα του ήλιου μέσα από τις γρίλιες. Πολύ όμορφο ποίημα και πολύ όμορφο αυτό πυ κάνατε με τη Τζούλια και τα παιδιά. Χθες είχαμε μια πολύ όμορφη παρέα και δώσαμε την υπόσχεση να βρεθούμε όλοι στη Θεσσαλονίκη και να κάνουμε εκεί ένα "ξενύχτι χαβαλέ". Πολλά φιλιά και πολλές θερμές ευχές για τα Χριστούγεννα. Με υγεία και χαρά.
Πολύ σωστά, Roadartist. H άνοιξη δεν έμαθε ποτέ γραφή και ανάγνωση. Γνωρίζει όμως το μυστικό αλφάβητο που σχηματίζει με ανοιχτά φτερά ένα θαλασσοπούλι στο γαλάζιο. Και μιλάει πιο εύγλωττα μέσα απ' τα μάτια των παιδιών.
Η ζωή διεκδικεί τα δικαιώματά της, Μαρία μου. Τα απαράγραπτα δικαιώματά της.
Πραγματικά χάρηκα τον διάλογο με τα παιδιά. Κρίμα να μην μπορώ να είμαι μαζί τους μέσα στην τάξη. Με όλες αυτές τις φατσούλες τριγύρω θα γινόταν γλέντι.
Επειδή κρατάω πάντα το καλύτερο για τελευταίο, θα κατευθυνθώ αμέσως μετά στο ιστολόγιο της Ουρανίας. Έμαθα ότι έχει ξεφαντώσει εκεί, όπως βέβαια όλοι σας στο Γκάζι.
Η υπόσχεση είναι υπόσχεση και την έχω δέσει κόμπο. Έχω τεράστια πείρα σε χαβαλέ ξενύχτια από τα εφηβικά μου χρόνια. Λοιπόν, σας περιμένουμε εμείς εδώ με ανοιχτές αγκάλες.
Ευχαριστώ για τις ευχές και σου εύχομαι με τη σειρά μου να περάσεις τα πιο ωραία Χριστούγεννα μέσα στην αγάπη και την οικογενειακή θαλπωρή.
το αντίβαρο στη ζυγαριά για να μην γέρνουμε, για να μην πέφτουμε, για να μπορούμε να συνεχίζουμε την πορεία μας...
πολύ όμορφο το ποίημα, πολύ όμορφη η σκέψη!!!
...Έμαθαν να αγαπάνε και να αισθάνονται...ποιητή μου!
Αυτά είναι τα σπουδαία...
Πανέμορφο ποίημα...
Πανέμορφη η συνάντησή σου με τα παιδιά...
Αυτές είναι οι στιγμές, οι αξέχαστες!
Σε καμαρώνω!
Καλημέρα!
πολύ όμορφο το ποίημα σου, ποιητή μου!
Κάποια στιγμή να μιλήσομε και για το Λονδίνο, απλά αυτό τον καιρό πνίγομαι..όμως πολύ όμορφα τα περιγράφεις στο διήγημα σου, και είναι μεγάλος πειρασμός!! Αυτή τη στιγμή ευρίσκομαι Κύπρο..αλλά η αγαπημένη μου διαδρομή είναι από Russel Square (έστω Tottenham Court Road), περπάτημα και σταθμό στο Foyles, Borders, μετα Portrait Gallery (Trafalgar Sq) για καφέ κάθε Σάββατο..Δίπλα από το Port. Gall., είναι το αγαπημένο μου Art shop - τουλάχιστο ένα pastel για σουβενίρ..
Νάχεις μια όμορφη μέρα!
Έτσι είναι, Νέλλη μου. Όπως γεμίζει το ποτήρι, έτσι πρέπει να αδειάζει κιόλας. Γιατί αλίμονο αν ξεχειλίσει.
Αντίβαρο στη μοναξιά είναι κι αυτή η έστω μακρινή αλλά πολύτιμη φιλία ανάμεσα σε όλους μας.
Εκείνο που μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα, Ουρανία μου, είναι ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν αμέσως ποιος τα αγαπάει. Όταν πηγαίνω στα διάφορα σχολεία, από δημοτικό παλιά ως το λύκειο τώρα, δεν μπορείς να φανταστείς τι πανηγύρι γίνεται. Διανθισμένο με καίριες και σοβαρότατες ερωτήσεις απ' τα παιδιά.
Παράδειγμα : τους λέω «χαίρομαι που βρίσκομαι ανάμεσα σε σας τους πλούσιους». «Εμείς πλούσιοι;» απορούν τα παιδιά. «Και βέβαια είστε πλούσιοι» επιμένω εγώ. «Έχετε τα νιάτα σας, όλη τη ζωή μπροστά σας, να ταξιδέψετε, να μάθετε, να ερωτευτείτε, να ανακαλύψετε τον κόσμο. Εγώ τι έχω;»
Από κει και πέρα, όλα είναι εύκολα. Κερδίζω την καρδούλα τους και όλα είναι ένα χαμόγελο.
Σ' ευχαριστώ, BlueRose. Και βέβαια να μιλήσουμε για το Λονδίνο. Έχω αφήσει ένα κομμάτι απ' την ψυχή μου εκεί και το θεωρώ ως δεύτερη πατρίδα μου. Αν και μια φίλη μου που μένει εκεί από τα πρώτα νεανικά της χρόνια, μου λέει ότι όλα έχουν αλλάξει τώρα.
Έχω κάνει πολλές φορές τη διαδρομή που περιγράφεις. Έζησα σε τρία σπίτια, τα πρώτα δύο στο Δυτικό Λονδίνο και το τρίτο στο Βορειοανατολικό. Στο Earls Court και στο Ravenscourt Park και μετά κοντά στο Finsbury Park. Το τελευταίο σπίτι μας ήταν στο Dunstable, κοντά στο Luton.
Εργαζόμουν ως Production Control Specialist στα κεντρικά γραφεία της βιομηχανίας αυτοκινήτων Chrysler, που βρίσκονταν τότε στο Knightsbridge, δυο βήματα από το Hyde Park, όπου κάναμε τις βόλτες μας το μεσημέρι και ταϊζαμε τις πάπιες στον Serpentine.
Είμασταν βέβαια πολύ νέοι τότε. Και παντρευτήκαμε δυο φορές με τη Σοφία. Την πρώτη με πολιτικό γάμο στο Register Office του Kensington και τη δεύτερη (τέσσερα χρόνια αργότερα) με θρησκευτικό στην Αγία Σοφία του Λονδίνου. Σοβαρές αλλά και ξεκαρδιστικές στιγμές με τα διάφορα ευτράπελα που συνέβησαν και στους δύο γάμους μας.
Καλά Χριστούγεννα και τους χαιρετισμούς μου στην ωραία Κύπρο, στην οποία έχω λογοτεχνικούς γνώριμους από παλιά.
Έτσι είναι Τόλη μου.
Απλά και με αγάπη τους απλώνεις χώρο...και αυτό, πάει κατευθείαν στην καρδούλα τους και ανοίγονται και αυτά και οι ψυχούλες τους!
Θαρρείς το κάνουν πολλοί;
Συνερίζονται και τα παιδιά...οι μεγάλοι ξερόλες!
Ας μη λέω τέτοια, μέρες που είναι...θα λένε πάλι...οι οπαδοί της υποκρισίας...
Μυστικά στο αφτί,στο λέω...εντάξει;
Όμορφο...η σοφία της απλότητας...
Καλές γιορτές φίλε μου.
Πολύ σωστά. Έτσι μυστικά να μου τα λες, Ουρανία μου, εδώ που δεν μας ακούει κανείς.
Εγώ πάντως, όταν είναι να μιλήσω με πιτσιρίκια, κάθομαι στα γόνατα για να κοιταζόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. Και να μην ξεστρατίζει το χαμόγελο.
Σε ευχαριστώ, Αναζήτηση. Αυτά τα Χριστούγεννα εύχομαι να βρεις αυτό που αναζητάς.
Τι όμορφο δώρο αυτό το ποίημα, Τόλη μου, για όλους μας...Έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι τα πολύ μικρά παιδιά, αυτά που δεν έχουν ακόμη μάθει γραφή και ανάγνωση, βλέπουν τον κόσμο με ματιά ποιητή. Είναι απόλαυση να τα ακούς να σου περιγράφουν στιγμές, γεγονότα και πρόσωπα.
Να περάσεις υπέροχα αυτές τις ημέρες με τους ανθρώπους που έχουν την τύχη να αγαπάς.
Χρόνια πολλά
Σ' ευχαριστώ θερμά, Μαρία μου. Ναι, τα μικρά παιδιά είναι γνήσιοι ποιητές και οι ποιητές είναι σαν μικρά παιδιά. Και όχι μόνο αυτό. Τα μικρά παιδιά είναι και καταπληκτικοί ζωγράφοι. Είχα δει μια έκθεση με ζωγραφιές τους πριν από χρόνια και είχα μείνει έκθαμβος.
Ας περάσουμε λοιπόν αυτές τις μέρες με τους ανθρώπους που έχουν την τύχη να τους αγαπούμε και με εκείνους που εμείς έχουμε την τύχη να μας αγαπούν.
Χρόνια πολλά.
Καλές γιορτές, καλά Χριστούγεννα!
Καλά Χριστούγεννα, roadartist. Και καλή δύναμη για τα επόμενα ωραία αφιερώματά σου. Τα απολαμβάνουμε.
έπεσε μια νιφάδα απο τον ουρανο!
μα τα παιδια κοιτουν ψηλά αγαπητε!
και οσοι σαν παιδια ονειρευονται
φτιαχνουν με τα συννεφα σχήματα
και κυνηγουν νιφάδες
και τοτε τα ποιήματα γεννιουνται
μεσα στην ψυχη
και ουτε λογος για γραφη
χρονια πολλα
καλη χρονια
με χαρουμενη πενα!
Θέλω πολύ να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλές γιορτές, με υγεία κι αγάπη! Να περνάτε ευχάριστα!
«Τα πιο ωραία ποιήματα γράφονται χωρίς λέξεις», έχεις δίκιο, Φωτεινή μου.
Ευχαριστώ, καλή χρονιά και να δικαιώνεις πάντοτε το όνομά σου.
Ευχαριστώ πολύ, κοπέλα με το καναρινί φόρεμα. Εύχομαι να εκπληρωθούν όλα τα πολύχρωμα όνειρά σου.
Όμορφο όπως πάντα!!!
Τις θερμότερες ευχές μου, στον ποιητή που μας ταξιδεύει ,για χρόνια πολλά γεμάτα από αγάπη, υγεία και ευτυχία!
καληνύχτα
Σε ευχαριστώ πολύ, Βάσω μου, για την ευγενική όπως πάντα παρουσία σου. Σου εύχομαι κάθε εκπλήρωση τον καινούριο χρόνο.
Καληνύχτα.
Tα μάτια των παιδιών τόσο εκφραστικά, αγνά και ειλικρινή, ποτέ δεν μπορείς να τα κοροιδέψεις...
χρόνια πολλά, η νέα χρονιά να είναι γεμάτη υγεία, χαρά και δημιουργικότητα!!!
συγχαρητήρια για το βραβειο, πάντα τέτοιες επιτυχίες εύχομαι και ακόμα μεγαλύτερες!
Σε ευχαριστώ θερμά, thumbelina μου. Εύχομαι κι εγώ σε σένα και την ωραία οικογένειά σου υγεία, αγάπη και κάθε εκπλήρωση τον καινούριο χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου