ομίχλη

πέπλο διάφανο υγρό

σύννεφο χάδι ερωτικό

στην παραλία ως το λιμάνι

από τη γη ως τον ουρανό

ομίχλη

από κρυστάλλινες στιγμές

της μνήμης ή της προσμονής

ομίχλη από νότες μυστικές

σκόρπιες κραυγές των γλάρων

ομίχλη

της δύσης ή της χαραυγής

αιώνια ομίχλη μαγική

αίνιγμα στο εξώφυλλο

στο πάντα αδιάβαστο βιβλίο του κόσμου

ομίχλη

που συνθέτεις τ’ όνειρο

που πέφτεις και πυκνώνεις

και χορεύεις στο νερό

σαν παραμύθι παιδικό

σαν θαύμα

πέρα απ' τις λέξεις

πώς ονομάζει η γη τον ουρανό

το έρημο νησί τον άδειο ορίζοντα

η νύχτα τη στιγμή που ξημερώνει;

ποια λέξη υπάρχει

για το σούρουπο στα μάτια σου

το μουσικό βελούδο στην αφή σου;

πώς λέγεται

το μονοπάτι στην παλάμη σου

το ουράνιο τόξο

στο χρώμα της φωνής σου

και το καμίνι στην ανάσα σου

μ’ όλα τ’ αρώματα το άγριο μέλι

που αναβλύζει στην επιδερμίδα σου;

πώς είναι ο ήχος

για τη λάμψη εκείνη

πώς τα φωνήεντα

που εκφράζουν το φτερούγισμα

τη μυστική πηγή που κάποτε μας γέννησε

και την ψυχή που έγινε θάλασσα

και μας ενώνει;

ποια είναι η γλώσσα

που μιλάει το φως;