στον Βασίλη
αλκυόνες με περίλαμπρα χρώματα
οι μακρινοί μου πρόγονοι
ένα σμήνος με εξόριστα φτερά
από τον άγνωστο γαλαξία
μεσουράνησαν στη μεγάλη σκοτεινιά
έτη και έτη φωτός
κρατώντας τον σπόρο της δημιουργίας
σφιχτά στο ράμφος
κι έρχομαι σήμερα εγώ
με αίμα και φως να σας μιλήσω
με των θαυμάτων τα λίγα ψίχουλα
θανάσιμα τοξεύω την καρδιά σας
έρχομαι σήμερα εγώ να ζωγραφίσω
ένα φανταστικό πουλί στο μέτωπό σας
αλκυόνες με περίλαμπρα χρώματα
οι μακρινοί μου πρόγονοι
ένα σμήνος με εξόριστα φτερά
από τον άγνωστο γαλαξία
μεσουράνησαν στη μεγάλη σκοτεινιά
έτη και έτη φωτός
κρατώντας τον σπόρο της δημιουργίας
σφιχτά στο ράμφος
κι έρχομαι σήμερα εγώ
με αίμα και φως να σας μιλήσω
με των θαυμάτων τα λίγα ψίχουλα
θανάσιμα τοξεύω την καρδιά σας
έρχομαι σήμερα εγώ να ζωγραφίσω
ένα φανταστικό πουλί στο μέτωπό σας
3 σχόλια:
Eνώ εγώ αναρτούσα το επόμενο ποίημα, εσύ έβαζες την εικόνα σ' αυτό. Εκπληκτικός ακούσιος συντονισμός συνεργασίας.
Εσύ ζωγραφίζεις με τις λεξεις αλκυόνες κι έτσι φανταστικά ενωνόμαστε με τους προγόνους μας. Τους βρίσκουμε σε κάθε λέξη σε κάθε φράση που επινοούμε. Μου πήρε καιρό να συνειδητοποιησω ότι και στις κινήσεις των χεριών μου ακόμη κρύβεται το σπερμα της δημιουργίας τους.
Μου θυμίζεις τη γιαγιά μου, Ευγενία. Έλεγε «σε κάθε κίνηση του Τόλη, στο πώς στέκεται και πώς βαδίζει, βλέπω τον άντρα μου» (χαμένο στα τριάντα του στη Σωζόπολη). Είχα κληρονομήσει κι εκείνο το αστάθμητο απ' τον παππού μου.
Κι ακόμη, εκείνον που είχε πει σε κάποιον που θρηνούσε τον πατέρα του
«ο πατέρας σου είσαι τώρα εσύ».
Εμπεριέχουμε τα πάντα από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. Και τα κληροδοτούμε ασυνείδητα στις επόμενες γενιές.
Δημοσίευση σχολίου