γράφοντας
υποστέλλω μία μία τις λέξεις
τα χρώματα αφαιρώ
τις μουσικές
στο χάος τον κόσμο απλώνω
σαν λευκό χαρτί
ν' ακούγεται στο τίποτα
ένα σήμαντρο
ν' ακούγεται
ένα φως μες στην ομίχλη
γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή
(από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας, 2007)
υποστέλλω μία μία τις λέξεις
τα χρώματα αφαιρώ
τις μουσικές
στο χάος τον κόσμο απλώνω
σαν λευκό χαρτί
ν' ακούγεται στο τίποτα
ένα σήμαντρο
ν' ακούγεται
ένα φως μες στην ομίχλη
γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή
(από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας, 2007)
2 σχόλια:
Ο Poet είπε...
Σε ευχαριστώ, φίλε μου. Τόσο το όνομα που επέλεξες, όσο και τα ποιήματά σου,εκφράζουν την τόσο δύσκολη εκείνη λιτότητα που είναι η ουσία των πάντων. Κι αν ήταν δυνατόν, στα ανθρώπινα, θα φτάναμε στη λέξη εκείνη (η στη σιγή) που τα συνοψίζει όλα.
Καλή σου μέρα.
6 Ιανουαρίου 2010 - 12:19 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Καλή σου μέρα, καλή κι αγαπημένη μου, Ουρανία. Σ' ευχαριστώ.
6 Ιανουαρίου 2010 - 12:21 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Thank you very much, Nice. You always remind me of the lost paradise of my youth in London. That sweet bird has now found refuge in poetry. A final refuge and consolation.
I wish you the eternal spring of the flowers in your picture.
6 Ιανουαρίου 2010 - 12:30 μ.μ.
Η Χρωματιστή είπε...
Όχι για σένα Poet. Eσύ είσαι ποιητής κι έρχεσαι συνέχεια αντιμετωπος με την ψυχή σου. Λέω για τόσους άλλους αλλά και για...μένα κάποιες φορές. Το παλεύω όμως.
6 Ιανουαρίου 2010 - 3:31 μ.μ.
Η ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...
Γυμνή να ακούγεται
ακέραια η ψυχή!!
Πολύ δυνατό ποιητή μου!
Με την άδειά σου,μπορώ να το έχω στην γωνιά μου;
6 Ιανουαρίου 2010 - 7:58 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Πολύ σωστά, Χρωματιστή μου. Η ποίηση είναι σε καθοριστικό βαθμό ένα ψυχικό φαινόμενο σε αντίθεση με την πεζογραφία στην οποία κυριαρχεί η λογική.
Η όποια υποκρισία τις περισσότερες φορές οφείλεται στις κοινωνικές συνθήκες, ιδιαίτερα όσον αφορά τις γυναίκες. Χρειάζεται ψυχικό σθένος για να κατακτήσει κανείς τη σχετική αυτή ανθρώπινη ελευθερία. Σου το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.
6 Ιανουαρίου 2010 - 11:03 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Θα είναι χαρά και τιμή μου, Πέλα μου.
6 Ιανουαρίου 2010 - 11:04 μ.μ.
Η Χρωματιστή είπε...
Poet, μετά το τελευταίο σου βραβείο διηγήματος, τολμώ(με πολύ δισταγμό ως προς το μέγεθος σου) να σου πω πως όποτε βρεις χρόνο πέρνα και από το δικό μου μπλογκ να παραλάβεις κι άλλο ένα βραβείο.
Παρτο με σεμνότητα από τη μεριά μου και κατανόηση από τη μεριά σου.
7 Ιανουαρίου 2010 - 8:24 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Είσαι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, Χρωματιστή μου, και σε ευχαριστώ από την καρδιά. Ελπίζω με σεμνότητα και από τη δική μου μεριά.
Να είσαι καλά.
8 Ιανουαρίου 2010 - 12:57 μ.μ.
Η logia είπε...
το θαυμασμό μου δείχνω στο μπλογκ μου
κάνε μια βόλτα από μένα....
9 Ιανουαρίου 2010 - 10:40 π.μ.
Η IZA είπε...
Καλή Χρονιά, ποιητή μου. Ευχαριστούμε που μας ξεγυμνώνεις την ψυχή μας, μπας και μπορέσουμε να γευτούμε κι εμείς μια μικρή σταγονίτσα της αλήθειας μας. Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένειά σου.
9 Ιανουαρίου 2010 - 9:51 μ.μ.
Blogger Ο/Η Margo είπε...
Αυτό Τόλη μου είναι από τα πολύ αγαπημένα μου δικά σου που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Το θυμάμαι από το λιβάδι νομίζω. Είμαι σίγουρη πως θα αγαπήσω και άλλα το ίδιο:)
Καλό απόγευμα!
10 Ιανουαρίου 2010 - 4:06 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Κατάφερα επιτέλους να κάνω αυτή τη βόλτα, Νέλλη μου, και σε ευχαριστώ και πάλι. Φυσικά, η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Να είσαι καλά.
11 Ιανουαρίου 2010 - 1:41 π.μ.
Ο Poet είπε...
Καλή χρονιά, Μαρία μου. Προσπαθώ, ως το τέλος θα προσπαθώ. Σε ευχαριστώ θερμά. Να είστε καλά, εσύ και οι αγαπημένοι σου.
11 Ιανουαρίου 2010 - 1:45 π.μ.
ΟPoet είπε...
Έχω κι εγώ αδυναμία σ' αυτό το ποίημα, Margo μου. Ναι, το είχα αναρτήσει παλιότερα στο Λιβάδι.
Θα αρχίσω τώρα να αναρτώ μεταφρασμένα ποιήματά μου. Είμαι περίεργος να δω αν θα γίνουν σχόλια και για τις μεταφράσεις.
Σε ευχαριστώ πολύ. Καλό ξημέρωμα.
11 Ιανουαρίου 2010 - 1:52 π.μ.
Blogger Ο/Η ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΑΟΥΣΙΔΟΥ είπε...
Εξαιρετικο !
29 Σεπτεμβρίου 2011 - 1:06 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Καλωσόρισες στον κόσμο των ιστολογίων, Ελισάβετ. Σε ευχαριστώ και θα περιμένω να με ειδοποιήσεις όταν θα είναι έτοιμο το ιστολόγιό σου.
29 Σεπτεμβρίου 2011 - 2:13 μ.μ.
Υπενθυμίζω στους αναγνώστες του ιστολογίου ότι, για τη δική τους ενημέρωση, σε κάθε ένα από τα 50+ αγαπημένα μου ποιήματα μεταφέρω τα σχόλια που είχαν γίνει κατά την αρχική ανάρτηση του ποιήματος πριν μερικά χρόνια.
Ο ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...
γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή..
Καλή Χρονιά Τόλη!
5 Ιανουαρίου 2010 - 7:42 μ.μ.
Ο Yiannis είπε...
Πάρα πολύ μου άρεσε το ποίημά σου Τόλη.
5 Ιανουαρίου 2010 - 9:34 μ.μ.
Ο Poet είπε ..
Καλησπέρα, Στρατή, και καλή χρονιά.
5 Ιανουαρίου 2010 - 11:03 μ.μ.
ΟPoet είπε...
Χαίρομαι, Ανδρέα μου.
Με το ποίημα αυτό, ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιημάτων που περιλαμβάνονται στην τελευταία δημοσιευμένη συλλογή μου, Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας, 2007. Κλείνει έτσι ένας κύκλος.
Πριν αρχίσω να αναρτώ πιο πρόσφατα ποιήματά μου, είτε είναι δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε άλλους ιστότοπους ή ιστολόγια, είτε είναι εντελώς αδημοσίευτα, θα περάσουμε σε μια άλλη, ενδιαφέρουσα νομίζω, φάση. Στα ποιήματά μου που έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες.
Θα αναρτώ λοιπόν τόσο το πρωτότυπο ποίημα όσο και τη μετάφρασή του. Με τον τρόπο αυτό, όσοι γνωρίζουν καλά τη συγκεκριμένη ξένη γλώσσα θα μπορούν να κρίνουν και την ποιότητα της μετάφρασης. Πάντοτε γνωρίζοντας ότι, φευ, ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση.
5 Ιανουαρίου 2010 - 11:20 μ.μ.
ΟPoet είπε...
Με συγχωρείς, Γιάννη μου. Είδες τι κάνει καμιά φορά η φιλία σου με τον Ανδρέα;
5 Ιανουαρίου 2010 - 11:23 μ.μ.
Ο Χρωματιστή είπε...
Απαλλαγμένη από στολίδια και φτιασιδώματα αποκαλύπτεται η γυμνή ψυχή.
Γιατί την κρύβουμε; Πιστεύω ότι είναι περισσότερο επειδή την αγνοούμε. Μας νοιάζει πιο πολύ το φαίνεσθαι. Κι ίσως λίγο μας τρομάζει η τετ-α-τετ αντιμετώπιση της.
6 Ιανουαρίου 2010 - 9:40 π.μ.
Blogger Ο"απλο"Ποιηση" είπε...
ο απλός λόγος σου
"ξεγυμνωμένος"
"ακέραιος"
δυνατός
υποκλίνομαι!
6 Ιανουαρίου 2010 - 9:47 π.μ.
Η 50fm είπε...
Τι να πω τώρα...
τα είπες όλα ποιητή μου,δυνατά πολύ δυνατά μίλησες στη ψυχή μου!
Εξαιρετικό!
Καλημέρα!
6 Ιανουαρίου 2010 - 10:41 π.μ.
Η nice είπε...
A very successful and happy new year to you.
6 Ιανουαρίου 2010 - 12:04 μ.μ.
Ο Poet είπε...
Αυτό που λες συμβαίνει συχνά, Χρωματιστή μου, δεν αναφέρεται όμως σε μένα. «Το μαγικό μπαλόνι», εγώ όχι μόνο «δεν το κρύβω σε δωμάτια μυστικά» αλλά
«το περιφέρω στους μεγάλους δρόμους
και το εκθέτω στους πιο άγριους καιρούς
κι εκείνο αντέχει μ' ένα τρόπο θαυμαστό
του ψιθυρίζω λέξεις
μουσικές
και το κοιτάζω εκστατικά
μπορώ να διακρίνω μέσα του ολοκάθαρα
μυριάδες χώρες άγνωστες και μακρινές
και πολιτείες μυθικές ονειρεμένες
άστρα, πλανήτες, νεφελοειδείς και γαλαξίες
και πάνω απ' όλα
εσένα, τα παιδιά, τον ήλιο τον μοναδικό
το κόκκινο, ολοκόκκινό σου ρούχο».
6 Ιανουαρίου 2010 - 12:07 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου