στο μυστικό αλφάβητο
που γράφει με ανοιχτά φτερά
ένα θαλασσοπούλι στο γαλάζιο
στο αλμυρό νερό
στις μαγικές φωνές που προσκαλούν
μέσα από την ομίχλη στο λιμάνι
στους γερανούς
που υψώνουν τα σπασμένα χέρια τους
μάταιη επίκληση στον ουρανό
στην πολιτεία
που αποπλέει για τ’ όνειρο
με κόκκινα πανιά το ηλιοβασίλεμα
σε όσους κάθονται απέναντι βουβοί
μες στο σκοτάδι και καπνίζουν
και ταξιδεύουν με τα παιδικά τους χρόνια στ’ άστρα
και στη στιγμή που χάνεται
που κρύβεται στα μάτια σου
και λάμπει για να μην δακρύσει
10 σχόλια:
Πολύ μου άρεσε το ποίημά σου Τόλη ιδίως η πρότελευταια στροφή και ο υπέροχος επίλογος.Βρίσκεσαι σταθερά στο βάθος των πραγμάτων με μια πικρή γεύση από το αντίκρυσμα τηε αλήθειας.Όμως η τρυφερότητα που υποβόσκει σε κάθε στίχο κερδίζει και ίσως καταξιώνει το μάταιο αυτό πέρασμά μας από το ξένο και αδιάφορο σύμπαν.
Χαίρομαι, Γιάννη μου, και σε ευχαριστώ. Και πάλι εκφράζεις τη στάση μου (και τη δική σου στάση) στη ζωή. Όπως και να ' χει, για μένα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Μόνο αυτή η τρυφερότητα κι αυτή η αγάπη μέσα στην πικρή αλήθεια. Καλή σου μέρα, φίλε.
Σε αυτό το blog Τόλη μου και στο πρώτο ποίημα από το μυστικό αλφάβητο και από τα πολύ αγαπημένα μου θα σου ευχηθώ για τα γενέθλιά σου.
Επιμένω μπλοκικά και πιο μοναχικά:)
Χρόνια σου πολλά λοιπόν με πολύ πολύ αγάπη!!!!!
Σε φιλώ
Σε ευχαριστώ θερμά, Μαρία μου. Να είσαι πάντα καλά.
Νομίζω ότι κάνεις καλά να επιμένεις στα ιστολόγια. Εγώ έχω χαθεί μέσα στον συνωστισμό του facebook και πλέον είμαι σχεδόν πάντα καθυστερημένος.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Αν κατάλαβα καλά καινούρια ποιητική συλλογή; Να πω συγχαρητήρια αν κρίνω από αυτό που μόλις διάβασα. Το κλείσιμό του με κέρδισε...
φεύγω με αυτήν την λάμψη που κρύβουν τα μάτια για να μην δακρύσουν.
Καλημερένια!
Καλημέρα, Βαϊα μου, σε ευχαριστώ πολύ. Το μυστικό αλφάβητο εκδόθηκε τον περασμένο Μάιο και έχουμε προγραμματίσει να το παρουσιάσουμε στο βιβλιοπωλείο του Κυριακίδη στα μέσα Δεκεμβρίου μαζί με μια αναδρομή στην ποιητική μου εργασία. Ίσως λοιπόν να σε δω και πάλι εκεί τότε.
Πάντα με τη λάμψη στα μάτια, ευαίσθητο κορίτσι.
Ποιητή μου, το μυστικό αλφάβητο το έχω χιλιοδιαβάσει και συνεχίζω...
Γίνεται μεγάλη αγκαλιά για μένα,ειδικά αυτή την περίοδο που προσπαθώ να αποτοξινωθώ...
Σε φιλώ!
Όμορφο με ιδιαίτερη κορύφωση...
-και η εικόνα που το συνοδεύει-
η ευαισθησία όταν εκφράζεται και γίνεται μοίρασμα...
Νομίζω ότι πράγματι την έχεις ανάγκη αυτή την αποτοξίνωση, Ουρανία μου γλυκιά. Σίγουρα μια μεγάλη ποιητική αγκαλιά βοηθάει. Ελπίζω και η αγάπη που σου στέλνω. Να είσαι πάντα καλά.
Σε ευχαριστώ, Αναζήτηση. Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσεις πως ό,τι μας δόθηκε, μας δόθηκε για να το καλλιεργήσουμε και να το μοιραστούμε με τον κόσμο. Το «εγώ» δικαιώνεται μόνο όταν γίνεται «εμείς».
Δημοσίευση σχολίου