αγιόκλημα και ψάθινες καρέκλες
για να τσιμπολογάνε τα παιδιά
απ’ τα χουνάκια με τα τυπωμένα φύλλα
κι από το καλοτάξιδο πανί της Αίγλης
σπόρια ονείρου
εκεί στο τέρμα της ανηφοριάς
ο ήλιος ν’ αμολάει απλόχερα τους ήχους
από τα κατρακύλια και τα ξύλινα πατίνια
στο καλντερίμι της Αγνώστου Στρατιώτου
αριστερά και δεξιά πιο κάτω
ν’ απλώνεται η πλατεία ουρανός
με τα αρχαία λουτρά του Παραδείσου
και τ’ άσπρα σύννεφά της ν’ ανεμίζουν
σημαία στο καμπαναριό του Άη Δημήτρη
μέσα απ’ τη γη να ξεπροβάλλει
η ανθισμένη Παναγία Χαλκέων
όλα στη θέση τους αμετακίνητα
όπως το χέρι του πατέρα
τους εφιάλτες στο σκοτάδι όταν έδιωχνε
η φλόγα απ’ το δαδί να λαμπαδιάζει
στο πρωινό δωμάτιο του χειμώνα
κάθε κατώφλι μια ζεστή ποδιά
και ο βαρδάρης άγριος παγερός και οικείος
ένας μεγάλος αδερφός, μια βεβαιότητα
διαρκώς να αλλάζουν και να μένουν
όλα στη θέση τους αμετακίνητα
αμετακίνητη η Πλατεία Δικαστηρίων
απ’ όπου ξεκινούσε κι όπου τέλειωνε
η Εγνατία Οδός αυτού του κόσμου
για να τσιμπολογάνε τα παιδιά
απ’ τα χουνάκια με τα τυπωμένα φύλλα
κι από το καλοτάξιδο πανί της Αίγλης
σπόρια ονείρου
εκεί στο τέρμα της ανηφοριάς
ο ήλιος ν’ αμολάει απλόχερα τους ήχους
από τα κατρακύλια και τα ξύλινα πατίνια
στο καλντερίμι της Αγνώστου Στρατιώτου
αριστερά και δεξιά πιο κάτω
ν’ απλώνεται η πλατεία ουρανός
με τα αρχαία λουτρά του Παραδείσου
και τ’ άσπρα σύννεφά της ν’ ανεμίζουν
σημαία στο καμπαναριό του Άη Δημήτρη
μέσα απ’ τη γη να ξεπροβάλλει
η ανθισμένη Παναγία Χαλκέων
όλα στη θέση τους αμετακίνητα
όπως το χέρι του πατέρα
τους εφιάλτες στο σκοτάδι όταν έδιωχνε
η φλόγα απ’ το δαδί να λαμπαδιάζει
στο πρωινό δωμάτιο του χειμώνα
κάθε κατώφλι μια ζεστή ποδιά
και ο βαρδάρης άγριος παγερός και οικείος
ένας μεγάλος αδερφός, μια βεβαιότητα
διαρκώς να αλλάζουν και να μένουν
όλα στη θέση τους αμετακίνητα
αμετακίνητη η Πλατεία Δικαστηρίων
απ’ όπου ξεκινούσε κι όπου τέλειωνε
η Εγνατία Οδός αυτού του κόσμου
6 σχόλια:
Μια καλησπέρα Σαββάτου αφήνω, εντυπωσιασμένη από το ημερολόγιο! Τόσο από την ποιητική του αύρα όσο κι από την αισθητική του! Θα το βρω φαντάζομαι κάνοντας μια μικρή περιπλάνηση στα βιβλιοπωλία, αν όχι σίγουρα θα το παραγγείλω. Υπέροχο...
Το έλεγα εγώ στη Τζούλια ότι είσαι μια γλύκα. Καναρινί φόρεμα, εκπαιδευτικός και Θεσσαλονικιά !!!
Καλησπέρα με αγάπη από τον ερημίτη του Σαββατοκύριακου αλλά ... τι κάνουμε τώρα, Τζούλια;
Βιβλιοπωλεία; Παραγγελία; Δηλώνω αθώος. Εγώ έβαλα μόνο τα ποιήματα και έτερον ουδέν γνωρίζω. Η σειρά σου να απαντήσεις τώρα, Τζούλια.
κοπέλα με το καναρινί φόρεμα, όπως ίσως θα υποπτεύτηκες από τις δηλώσεις του Τόλη, το ημερολόγιο αυτό δεν είναι προς πώληση. Δημιουργήθηκε μόνο και μόνο από μεράκι και δημιουργική εκτόνωση. Ωστόσο μας τιμούν ιδιαίτερα τα λόγια σου και σ΄ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Αν σ΄ ενδιαφέρει να σου το στείλουμε σε ηλεκτρονική μορφή, με μεγάλη μας χαρά...
Καλώς σε γνωρίζω Μωβ!
Ευχόμουν να διαψεύσεις τις υποψίες που άφησε ο Mr. Poet να αιωρούνται μα...
Ωστόσο, πιστεύω πως ακόμα υπάρχει χρόνος για το τυπογραφείο, μολονότι διανύουμε την 25η μέρα του νέου έτους. Είναι μια καταπληκτική δουλειά και είναι κρίμα! Ασφαλώς, θα ήταν ένα δώρο εξ ουρανού ακόμη και σε ηλεκτρονική μορφή (αν και αισθάνομαι πως έτσι μπαίνετε σε κόπο...)
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και για την ευγενική χειρονομία!
τι κόπος είναι ένα κλικ; μόνο που θα πρέπει να μας αφήσεις την ηλεκτρονική σου διεύθυνση...
εμείς ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια...
Φωτογραφία από τη δεκαετία του "50, Tζούλια; Κάπου πίσω από τη δεξιά γωνία της Παναγίας Χαλκέων ήταν το σπίτι μου. Και λίγο πιο πάνω το δικό σου.
Κι ο ήλιος της μνήμης που κάνει να φαίνονται όμορφα τα πάντα. Αυτή ήταν η καλύτερη επιλογή, μην αμφιβάλλεις.
Δημοσίευση σχολίου