Τα 50+ αγαπημένα μου ποιήματα ... 59ο - ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα

                                                       ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
                                                     και να χαμογελάει μια γλάστρα στο μπαλκόνι
                                                    αχνά μες στο ψιλόβροχο να ξημερώνει Κυριακή

                                                                 το χώμα να μυρίζει γειτονιά
                                                            και ο ταβλάς ξεροψημένο σάμαλι
                                                   ένας χαρταετός να υψώνεται πάνω απ’ τα κάστρα

                                                      νωχελικά να κατεβαίνεις την Αριστοτέλους
                                                          να κάθεσαι σε καφενείο της παραλίας
                                                                πίσω απ’ τα τζάμια να ρουφάς
                                                                αργά, πολύ αργά τον τούρκικο
                                                        και να καπνίζεις ένα, δύο, τρία τσιγάρα
                                                        με τον καπνό να σε τυλίγει σαν ομίχλη
                                              κοιτάζοντας τα ψαροκάικα και πιο βαθιά τη θάλασσα

                                                   ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
                                                    χρώματα σκοτεινά να αναδύονται στο φως
                                                                  να ονειρεύεσαι ταξίδια
 

            (από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας  2007)