να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο

σ’ ένα δωμάτιο παλιό, μοναχικό

σ’ ένα δωμάτιο γκρίζο

να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο

και το κόκκινο

να μου διαβάζεις ήχους, μουσικές

να μου διαβάζεις ποιήματα

στο μισοσκόταδο τα μάτια σου να λάμπουν

να κελαρύζει, να μοσκοβολάει η φωνή σου

να πλημμυρίζει το δωμάτιο λέξεις μυστικές

που αχνίζουν και θαμπώνουν τα παγωμένα τζάμια

στα χείλη σου να ανθίζει

ένα χαμόγελο κρυφό

όπως πετούμενο που ξαφνικά φτερούγισε

σε ερειπωμένο σπίτι

ή ο ξενιτεμένος που επιτέλους γύρισε

στη μία και μοναδική πατρίδα του

να μου διαβάζεις ποιήματα

και να μ’ αγγίζεις με το φως

με κείνο το αχνό λησμονημένο όνειρο