αυτόν που κρύβει η νύχτα στα ψηλώματα
απ' το γαλάζιο βλέμμα του
όρθιος σε χιόνι απάτητο
αναζητά βουνίσιο πέρασμα
να ξεδιψάσει με το πρώτο φως
μαύρη σιγή
λευκή σιγή απροσπέλαστη
και το αίμα του που στάζει αργά
κόκκινο ως το χάραμα
αίμα του λύκου σαν το φως
το μακρινό εκείνο
μάταιο φως
lupo solitario ricerca cielo
quello che la notte nasconde sulle alture
al suo squardo azzurro
dritto sopra neve intatta
ricerca montano passaggio
a dissetarsi con la prima luce
oscuro silenzio
bianco silenzio inaccessibile
e il suo sangue che stilla poco a poco
rosso fino all' albeggiar
sangue di lupo come la luce
quella remota
inutile luce
traduzione di Crescenzio Sangiglio
da Segretti e miracoli, 2007,
La clessidra, semestrale di cultura letteraria, 2/2007
8 σχόλια:
Πέρασα κι εγώ το λυκάκι να αφήσω μια καλησπερένια!
Ποιητή μας πάντοτε εξαιρετικός κι ο τίτλος μ' αρέσει πολύ!
Εγώ ας πούμε βλέπω ότι ο τρόπος που χειρίζεσαι εσύ τις λέξεις είναι αβρός και περίτεχνος..
τόσο που να ασφυκτιούν να δώσουν όλο το νόημά τους..
κι αυτό είναι η γνώμη που υπερασπίζομαι κι εγώ γι αυτήν την θεά!
Την καλησπέρα μου!
Καλημέρα στην καλησπέρα σου, καναρινί λυκάκι. Αντί να με τρώνε τα βουνά κι η μοναξιά, καλύτερα δεν είναι να μυρίζω το γιασεμί στην αυλή σου; Τι πιο ποιητικό;
Πράγματι αυτό προσπαθώ να κάνω, Στρατή μου. Αυτό πρέπει να υπερασπιζόμαστε όλοι όσοι είμαστε ταγμένοι εδώ.
Να είσαι καλά, καλή σου μέρα.
Έρχομαι εδώ και φωτίζεται η ψυχούλα μου!
Καλημέρα Ποιητή μου!
Πώς να μην έρθεις, Ουρανία μου, αφού σε αναζητά ο μοναχικός λύκος;
Καλή σου μέρα, γλυκιά μου.
Συγκλονιστικό το ποίημά σου Τόλη μου.Με εκφράζει απόλυτα.
Γιάννη μου, το ξέρω ότι στην Κύπρο έχω έναν αδερφό. Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου