ρώτησε στο δωμάτιο η πλαστική γοργόνα
είναι ξέρετε ο τελευταίος ποιητής
ένα χαρούμενο παιδί με θλιμμένα μάτια
μια πνοή του απείρου σε ανθρώπινη σάρκα
ένα άγγιγμα παρήγορο της γης
απλωμένος είναι στα πόδια του ο ήλιος
οι λεπτότερες χορδές της ζωής μου
ένας κόσμος γαλάζια παιχνίδια
ο βασιλιάς Αλέξανδρος ζει
γνωρίζω τα δάχτυλα και τη φωνή του
διαγράφει αόρατα σχήματα
μεταγγίζει σε λέξεις το φως
A Transfusion of Light into Words
King Alexander's alive?
asked the plastic mermaid in the room
everyone knows he's the last poet
a joyful child with sad eyes
an immortal spark in human flesh
a consoling touch of the earth
prostate at his feet lies the sun
my life on the slimmest thread
a world full of sky blue toys.
King Alexander is alive
I know his fingers and his voice
he traces invisible shapes
transfuses the light into words
Translated by Michael Mott and Domna Pastourmatzi
from Tolis Nikforou, Me ti Fotia sta Matia (With the Fire
in the Eyes), 1982, Balkan Visions, Visions International
No. 48, 1995.
2 σχόλια:
Ποιητή,
αλήθεια είναι.
Και βέβαια ζει.
Το φώς της μεγάλης σου ποιητικής ψυχής λέξεις γεννά. Και χρωματίζει το κόσμο πλημμυρίζοντας "γαλάζια παιχνίδια", πλοηγός της αθωότητας...
Γι' ακόμα μια φορά μας χάρισες ένα εκπληκτικό ποίημα.
Φτάνει η αγκαλιά; Βέβαια φτάνει.
Μια δυνατή αγκαλιά, λοιπόν.....
Γλυκό το κορίτσι, γλυκός και ο λόγος του. Σ' ευχαριστώ θερμά, Χαρά μου. Μια δυνατή αγκαλιά κι από μένα.
Δημοσίευση σχολίου