χρωστάμε μόνον
το φως του κόσμου
(1979)
η επανάσταση αγναντεύει το άπειρο
(1979)
είμαι ένα πυρωμένο σίδερο
που ανεξίτηλο σφραγίζει
στη μήτρα σου το μέλλον
κάθε σου ηδονικός σπασμός
μια οιμωγή του κόσμου που γεννιέται
είμαι η ίδια η ζωή
και είμαι αθάνατος
(1979)
το άπειρο μιλάει με τη φωνή μου
(1979)
ο έρωτας ραπίζει
το πέτρινο πρόσωπο της ανυπαρξίας
(1980)
φύλλο το φύλλο απόρθητη
στην έρημο η όαση θα φυτρώσει
(1991)
οι νεκροί
για πάντα άτρωτοι από τη μοναξιά ή την αγάπη
(1991)
τα όνειρα που μείναν όνειρα
κι έτσι διατήρησαν το άρωμα του ονείρου
στα μαγεμένα στενοσόκακα της μνήμης
(1994)
παρέκει ούτε μια μοίρα αστέρι μου
λιγότερο ούτε ένα στίχο από τον ουρανό
(1997)
κι όσο χρόνο τον χρόνο στο βάθος σβήνεις
τόσο πιο καθαρά λάμπεις στα μάτια μου
(1999)
σε ξένες θάλασσες για πάντα χάθηκε η Κυριακή
με το βαθύ γαλάζιο ιστιοφόρο των ματιών της
(1999)
σε κάποιαν άλλη εποχή πρέπει να ζήσαμε μαζί
σε κάποια χώρα μακρινή σε ξέρω
(1999)
έζησα χρόνια, διάβασα, ταξίδεψα,
όμως ποτέ δεν έμαθα ποιος είμαι
(1999)
βραχνά οι σειρήνες μας καλούν μες στην ομίχλη
(1999)
είμαι όσα μου δόθηκαν
μια στάλα κόκκινο στο απέραντο του μπλε
ένα ελάχιστο κομμάτι από το τίποτα
(1999)
το δέος μέσα μου ιχνηλατώ
να ζωγραφίσω το δικό του φως
(2002)
το κάθε τι ένα τίποτα κι ένα αιώνιο μυστικό
το κάθε τι ένα τίποτα και ένα θαύμα
(2002)
υπάρχει μέσα μου ένα φως
που αστράφτει μέσα στη μεγάλη νύχτα
και δεν παραδίδεται
(2002)
με δέος προφέρεται η ποίηση
καθώς προφέρει ανθίζοντας
ένα ξερό κλαδί το προαιώνιο ρίγος του
(2002)
το ποίημα επιλέγει τον δικό του χρόνο
για να γεννηθεί
είναι ένας ξένος που κατοικεί από παλιά στο σπίτι μας
(2002)
όλα θα ξαναγίνουν χώμα
όλα θα παραμείνουν ανεξιχνίαστα
και θ’ απλωθεί μπροστά μας το μεγάλο τίποτα
και η απόλυτη ελευθερία
(2002)
δακρύζει κείνο το τίποτα της νιότης μας
που ήταν τα πάντα
(2007)
άνθη της μνήμης
εξαίσια άνθη του νερού
(2007)
εσύ τρομάζεις κι εγώ τρέμω
μα σ’ αγαπώ
μ’ όλα τα γράμματα
μ’ όλα τα ρήματα
τα επιφωνήματα
με τη σιωπή μου
σ’ αγαπώ
(2009)
27 σχόλια:
γυμνή ν' ακούγεται
ακέραια η ψυχή..
Καλή Χρονιά Τόλη!
Πάρα πολύ μου άρεσε το ποίημά σου Τόλη.
Καλησπέρα, Στρατή, και καλή χρονιά.
Χαίρομαι, Ανδρέα μου.
Με το ποίημα αυτό, ολοκληρώνεται η ανθολόγηση των ποιημάτων που περιλαμβάνονται στην τελευταία δημοσιευμένη συλλογή μου, Μυστικά και θαύματα, ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας, 2007. Κλείνει έτσι ένας κύκλος.
Πριν αρχίσω να αναρτώ πιο πρόσφατα ποιήματά μου, είτε είναι δημοσιευμένα σε λογοτεχνικά περιοδικά και σε άλλους ιστότοπους ή ιστολόγια, είτε είναι εντελώς αδημοσίευτα, θα περάσουμε σε μια άλλη, ενδιαφέρουσα νομίζω, φάση. Στα ποιήματά μου που έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες.
Θα αναρτώ λοιπόν τόσο το πρωτότυπο ποίημα όσο και τη μετάφρασή του. Με τον τρόπο αυτό, όσοι γνωρίζουν καλά τη συγκεκριμένη ξένη γλώσσα θα μπορούν να κρίνουν και την ποιότητα της μετάφρασης. Πάντοτε γνωρίζοντας ότι, φευ, ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση.
Με συγχωρείς, Γιάννη μου. Είδες τι κάνει καμιά φορά η φιλία σου με τον Ανδρέα;
Απαλλαγμένη από στολίδια και φτιασιδώματα αποκαλύπτεται η γυμνή ψυχή.
Γιατί την κρύβουμε; Πιστεύω ότι είναι περισσότερο επειδή την αγνοούμε. Μας νοιάζει πιο πολύ το φαίνεσθαι. Κι ίσως λίγο μας τρομάζει η τετ-α-τετ αντιμετώπιση της.
ο απλός λόγος σου
"ξεγυμνωμένος"
"ακέραιος"
δυνατός
υποκλίνομαι!
Τι να πω τώρα...
τα είπες όλα ποιητή μου,δυνατά πολύ δυνατά μίλησες στη ψυχή μου!
Εξαιρετικό!
Καλημέρα!
A very successful and happy new year to you.
Αυτό που λες συμβαίνει συχνά, Χρωματιστή μου, δεν αναφέρεται όμως σε μένα. «Το μαγικό μπαλόνι», εγώ όχι μόνο «δεν το κρύβω σε δωμάτια μυστικά» αλλά
«το περιφέρω στους μεγάλους δρόμους
και το εκθέτω στους πιο άγριους καιρούς
κι εκείνο αντέχει μ' ένα τρόπο θαυμαστό
του ψιθυρίζω λέξεις
μουσικές
και το κοιτάζω εκστατικά
μπορώ να διακρίνω μέσα του ολοκάθαρα
μυριάδες χώρες άγνωστες και μακρινές
και πολιτείες μυθικές ονειρεμένες
άστρα, πλανήτες, νεφελοειδείς και γαλαξίες
και πάνω απ' όλα
εσένα, τα παιδιά, τον ήλιο τον μοναδικό
το κόκκινο, ολοκόκκινό σου ρούχο».
Σε ευχαριστώ, φίλε μου. Τόσο το όνομα που επέλεξες, όσο και τα ποιήματά σου,εκφράζουν την τόσο δύσκολη εκείνη λιτότητα που είναι η ουσία των πάντων. Κι αν ήταν δυνατόν, στα ανθρώπινα, θα φτάναμε στη λέξη εκείνη (η στη σιγή) που τα συνοψίζει όλα.
Καλή σου μέρα.
Καλή σου μέρα, καλή κι αγαπημένη μου, Ουρανία. Σ' ευχαριστώ.
Thank you very much, Nice. You always remind me of the lost paradise of my youth in London. That sweet bird has now found refuge in poetry. A final refuge and consolation.
I wish you the eternal spring of the flowers in your picture.
Όχι για σένα Poet. Eσύ είσαι ποιητής κι έρχεσαι συνέχεια αντιμετωπος με την ψυχή σου. Λέω για τόσους άλλους αλλά και για...μένα κάποιες φορές. Το παλεύω όμως.
Γυμνή να ακούγεται
ακέραια η ψυχή!!
Πολύ δυνατό ποιητή μου!
Με την άδειά σου,μπορώ να το έχω στην γωνιά μου;
Πολύ σωστά, Χρωματιστή μου. Η ποίηση είναι σε καθοριστικό βαθμό ένα ψυχικό φαινόμενο σε αντίθεση με την πεζογραφία στην οποία κυριαρχεί η λογική.
Η όποια υποκρισία τις περισσότερες φορές οφείλεται στις κοινωνικές συνθήκες, ιδιαίτερα όσον αφορά τις γυναίκες. Χρειάζεται ψυχικό σθένος για να κατακτήσει κανείς τη σχετική αυτή ανθρώπινη ελευθερία. Σου το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.
Θα είναι χαρά και τιμή μου, Πέλα μου.
Poet, μετά το τελευταίο σου βραβείο διηγήματος, τολμώ(με πολύ δισταγμό ως προς το μέγεθος σου) να σου πω πως όποτε βρεις χρόνο πέρνα και από το δικό μου μπλογκ να παραλάβεις κι άλλο ένα βραβείο.
Παρτο με σεμνότητα από τη μεριά μου και κατανόηση από τη μεριά σου.
Είσαι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, Χρωματιστή μου, και σε ευχαριστώ από την καρδιά. Ελπίζω με σεμνότητα και από τη δική μου μεριά.
Να είσαι καλά.
το θαυμασμό μου δείχνω στο μπλογκ μου
κάνε μια βόλτα από μένα....
Καλή Χρονιά, ποιητή μου. Ευχαριστούμε που μας ξεγυμνώνεις την ψυχή μας, μπας και μπορέσουμε να γευτούμε κι εμείς μια μικρή σταγονίτσα της αλήθειας μας. Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένειά σου.
Αυτό Τόλη μου είναι από τα πολύ αγαπημένα μου δικά σου που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Το θυμάμαι από το λιβάδι νομίζω. Είμαι σίγουρη πως θα αγαπήσω και άλλα το ίδιο:)
Καλό απόγευμα!
Κατάφερα επιτέλους να κάνω αυτή τη βόλτα, Νέλλη μου, και σε ευχαριστώ και πάλι. Φυσικά, η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Να είσαι καλά.
Καλή χρονιά, Μαρία μου. Προσπαθώ, ως το τέλος θα προσπαθώ. Σε ευχαριστώ θερμά. Να είστε καλά, εσύ και οι αγαπημένοι σου.
Έχω κι εγώ αδυναμία σ' αυτό το ποίημα, Margo μου. Ναι, το είχα αναρτήσει παλιότερα στο Λιβάδι.
Θα αρχίσω τώρα να αναρτώ μεταφρασμένα ποιήματά μου. Είμαι περίεργος να δω αν θα γίνουν σχόλια και για τις μεταφράσεις.
Σε ευχαριστώ πολύ. Καλό ξημέρωμα.
Εξαιρετικο !
Καλωσόρισες στον κόσμο των ιστολογίων, Ελισάβετ. Σε ευχαριστώ και θα περιμένω να με ειδοποιήσεις όταν θα είναι έτοιμο το ιστολόγιό σου.
Δημοσίευση σχολίου