μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

πατρίδα, 3



προβάλλει το χαμόγελό σου στο κατώφλι
και η καρδιά μου πράσινο φουντώνει
δέντρο πάνω απ' τη θάλασσα

κόκκοι ασημένιας σκόνης αιωρούνται
μέσα στο φως του βλέμματός σου
στα ράφια τα βιβλία ξεχειλίζουν
λέξεις μικρές κι αστραφτερές
κλωστές για τα κιλίμια
όπου σφυρίζουν και κινούνται παιχνίδια μαγικά
με τις κουρτίνες κάτασπρα πανιά
οι χαραμάδες διαστέλλονται και ταξιδεύουν

όλβιος εκείνος
που ζωντανός έφτασε κάποτε
στο χνάρι πούχε αφήσει το πρώτο βήμα του
και αξιώθηκε έκθαμβος ν' ανακαλύψει
ποιά μέσα του υπήρξε πάντοτε η πατρίδα

3 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

"...ζωντανός έφτασε κάποτε
στο χνάρι πούχε αφήσει το πρώτο βήμα του
και αξιώθηκε έκθαμβος ν' ανακαλύψει
ποιά μέσα του υπήρξε πάντοτε η πατρίδα ..."
Πώς είναι άραγε να γυρίζει κανείς πίσω και να διαπιστώνει ότι πάντα ήθελε τα ίδια πράγματα; Πολλές φορές επώδυνο.
Πανέμορφο ποίημα, Τόλη.

Αγγελικούλα είπε...

«προβάλλει το χαμόγελό σου στο κατώφλι
και η καρδιά μου πράσινο φουντώνει
δέντρο πάνω απ' τη θάλασσα»


Όμορφη εικόνα, υπέροχο ποίημα, Τόλη.

Poet είπε...

Eυχαριστώ, Maria Jose, ευχαριστώ, Λίνα. Η έννοια της πατρίδας και η αίσθησή της είναι πολύ έντονη μέσα μου. Ολοένα εκεί επιστρέφω με απέραντη νοσταλγία. Όπως στα δύο ομώνυμα ποιήματα που θα ακολουθήσουν.