μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

εξαίσια άνθη του νερού


άδειασε η μέρα
έσβησε η πίκρα της ζωής
κοιμούνται τώρα εκείνοι κι ονειρεύονται
σε μυστικά λιβάδια τ’ ουρανού
εκείνοι τώρα ταξιδεύουν
σε σήραγγες ανεξερεύνητες της απουσίας
παιδιά που ξαναγύρισαν σε χώρα μαγική
μάτια που ψιθυρίζουν
χιλιάδες χρώματα μέσα στο φως
άνθη της μνήμης
εξαίσια άνθη του νερού


squisiti fiori dell’ acqua

s’ e svuotata la giornata
s’ e spenta l’ amarezza della vita
adesso quelli dormono e sognano
in segreti pascoli del cielo
quelli adesso viaggiano
in gallerie inesplorate dell’ assenza
raggazi tornati ad un paese incantato
ochi che pispigliano
migliaia di colori dentro la luce
fiori della memoria
squisisti fiori dell’ acqua

traduzione di Crescenzio Sangiglio
da Segretti e miracoli, 2007,
La clessidra, semestrale di cultura letteraria, 2/2007

και πάλι στα κρυφά ανθίζει ο κόσμος


στα κρεμασμένα ρούχα ξεστρατίζουν
αχτίδες του ήλιου και η δροσιά
των δέντρων που δειλά αναθρώσκει
στο φως μικρές αυλές απλώνουν
χρώματα κι ευωδιές, παιχνίδια
χορταριασμένη απλώνουν τη γαλήνη τους
κάτω απ' το πίσω μου μπαλκόνι

είναι μια μέρα καθημερινή
και είναι σαν να λείπουν όλοι
και όμως σαν είναι όλοι εκεί

γελιέμαι ή μήπως πάλι στα κρυφά
ανθίζει ο κόσμος;


nuovamente di nascosto fiorisce il mondo

sui vestiti appesi sviano
raggi di sole e la rugiada
degli alberi che timida s’ inalza
nella luce piccoli cortili diffondono
colori e profumi, giochi
stendono la loro serenita erbosa
sotto il mio balcone

e un giorno quotidiano
ed e come se tutti fossero assenti
eppur come se fossero tutti li

m’ inganno o fosse nuovamente di nascosto
fiorisce il mondo?

traduzione di Crescenzio Sangiglio
da Segretti e miracoli, 2007,
La clessidra, semestrale di cultura letteraria, 2/2007

βαθύ γαλάζιο, κοίταξέ με

το κάποτε είσαι στην απέναντι ακτή
γεύση και άγγιγμα, ανώνυμη αίσθηση
θαμπό φτερούγισμα και πρώτη λάμψη
κάτι απρόσιτο, κάτι ελάχιστο που δεν ενδίδει

ελάχιστο κι απρόσιτο
βαθύ γαλάζιο, κοίταξέ με
λέξη ανείπωτη στον άνεμο του χρόνου
πάνω απ' τη θάλασσα να διαλυθώ μαζί σου
σαν ατμός


profondo blu, guardami

sei l' "una volta" sulla riva di fronte
sapore e tatto, anonima sensazione
opaco battito d' ali e primo lampo
un che d' impervio, di minimo che non si piega

minimo e impervio
profondo blu, guardami
indicibile parola nel vento del tempo
sopra il mare dissolvermi insieme a te
come vapore

traduzione di Crescenzio Sangiglio
da Segretti e miracoli, 2007,
La clessidra, semestrale di cultura letteraria, 2/2007