μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

γράμμα




στην Ισιδώρα


συγχώρα με για τον βαρύ χειμώνα
σου αναγγέλλω την επιστροφή των πελαργών
και σου χαρίζω δυο μικρά ποιήματα
να στροβιλίζονται στον κήπο σου
σαν ανοιξιάτικες νιφάδες
είσαι καλά;

7 σχόλια:

Poet είπε...

Πολλές φορές τα ποιήματά μου κρύβουν (ή αποκαλύπτουν) μια μικρή ανθρώπινη ιστορία.

Το «γράμμα», με την τόσο εμπνευσμένη, την τόσο εκφραστική εικόνα της Τζούλιας, είναι αφιερωμένο στην Ισιδώρα. H Isidora Rosenthal-Kamarinea ήταν καθηγήτρια της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Μπόχουμ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 μετέφρασε στα γερμανικά μια σειρά ποιημάτων μου και τα δημοσίευσε στο περιοδικό Hellenica.

Σύντομα δημιουργήθηκε μεταξύ μας μια θερμή φιλία. Εκείνη με έπαιρνε τηλέφωνο το πρωί στο γραφείο κι εγώ της έγραφα ποιήματα. Δεν συναντηθήκαμε ποτέ. Και, με την πάροδο του χρόνου, σταμάτησε και η επικοινωνία μας αυτή.

Πρόσφατα πληροφορήθηκα ότι η Ισιδώρα είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια. Αισθάνθηκα με πόνο ότι είχα χάσει οριστικά έναν πολύ δικό μου άνθρωπο.

Έτσι λοιπόν τώρα, που η Ισιδώρα δεν υπάρχει πια, κι αργότερα που δεν θα υπάρχω ούτε εγώ, ελπίζω ότι θα μείνουν τα ποιήματά της. Μνήμη και ζωή ταυτόχρονα, δεν είναι;

Τζούλια Φορτούνη είπε...

ένα όμορφο ποίημα για μια όμορφη ιστορία ...
βγάζει αυτό το κάτι που λείπει συνήθως από τις ανθρώπινες σχέσεις...
την απειροελάχιστη τρυφερότητα που χρειάζεται ένα λουλούδι ν΄ ανθίσει...εκεί στον χιονισμένο κήπο μας...
να είσαι καλά Τόλη...

το πετάλι είπε...

ένα τόσο ευαίσθητο ποίημα,
για έναν άνθρωπο που δεν συνάντησες ποτέ!

τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι οι μόνες που καταστρατηγούν τους φυσικούς νόμους και τις έννοιες του χρόνου, του τόπου, της ποσότητας, της απόστασης, της συχνότητας.

Poet είπε...

Έχω κι άλλες παρόμοιες ιστορίες «απειροελάχιστης τρυφερότητας», Νίκο και Τζούλια. Με πιο μακρινούς απ' ό,τι η Ισιδώρα. Και δεν προσπαθώ πια να εξηγήσω πώς και γιατί. Έχω πια αποδεχτεί τη φύση μου και όλα τα ωραία και τα οδυνηρά που συνεπάγεται.

Αγγελικούλα είπε...

Έξη στίχοι, άπειρη τρυφερότητα, αγαπημένο ποίημα, Τόλη. Πολύ χαίρομαι που το ανάρτησες.

kanella16 είπε...

Είμαι σίγουρη ότι η Ισιδώρα είναι καλά εκεί που είναι και διαβάζει τα ποιηματά της! Ακόμη κι έτσι εισπράτει τη φιλία σου, το ευχαριστώ σου! Ομορφη αναρτηση!

Poet είπε...

Τι ανθρώπινη και ευγενική σκέψη! Τι παρήγορη! Μακάρι να είναι έτσι, Ευγενία μου.