γυμνές σου στέλνω αυτές τις λέξεις
μέσα σε γκρίζους υδρατμούς
το γράψιμο που κάνουν ακατάληπτο
μικρή σου στέλνω μια ζωγραφιά
που όμως πια δεν ξεχωρίζει
κάτω απ' το χρώμα του ασβέστη
σινιάλο καπνού σου στέλνω
με την κουβέρτα τρύπια απ' το σαράκι
σε δέκα μου σπασμένα δάχτυλα
αθόρυβα έπεσε η βροχή και ανέβηκε το κύμα
ως τη σπηλιά που ακόμα κατοικούμε
από την καπνοδόχο αθόρυβα δραπέτευσε η ζωή
αθόρυβα σηκώθηκαν στην πλάτη τα φονικά εγχειρίδια
από τις κόρες των ματιών μου
σου στέλνω τέλος πράσινο ένα φύλλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου