μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

εμείς

εμείς
δεν έχουμε παρά ένα φλογισμένο όραμα
ένα όραμα ασυμβίβαστο
εμείς
δεν διστάζουμε να μιλήσουμε την αλήθεια
που καρφώνει τη σημαία της
πάνω στο πτώμα του φόβου
εμείς
γεννηθήκαμε πριν τον καιρό μας
για να φέρουμε τον καιρό μας στο σήμερα
εμείς
δεν έχουμε παρά ένα τραχύ ρούχο
κόκκινο και μαύρο
να μας κεντρίζει το στήθος
στο σημείο της καρδιάς
ένα ρούχο που σημαίνει
ελευθερία

4 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

στίχοι μοναδικοί για μια γενιά που στη πορεία έχασε ή χάσαμε το βηματισμό και τα οράματα της
στίχοι που όταν γράφτηκαν ήταν σημαία και σήμερα χάθηκε απο τη μνήμη.
Σήμερα πρωτομπήκα στον Πλοηγό το απείρου. Να έχει όμορφα ταξίδια μαζι κι εμεις

Poet είπε...

Αύριο πάλι, Ανδρέα. Η νιότη του κόσμου δεν θα χαθεί ποτέ. Ευχαριστώ.

kanella16 είπε...

Κι είναι κοκκινο και μάυρο Τόλη το χρώμα που ξύνει την επιδερμίδα-επιφάνεια. Δυστυχώς το κόκκινο φέρνει και μάυρο...

Poet είπε...

Κοκκινόμαυρη είναι η αναρχική σημαία, Ευγενία. Αν εννοείς ότι τα όνειρα του ανθρώπου έχουν διαψευστεί, θα συμφωνήσω μαζί σου. Τίποτα όμως δεν μπορεί να σβήσει αυτή τη δίψα στην ψυχή μας.