δεν
τις αγγίζει ο χρόνος
αιώνια
τυλιγμένες στην ομίχλη
στη
χώρα του ίσως και του αν
με
κάτι από την παιδική μας αθωότητα
τα
εφηβικά μας όνειρα
όλες
τις διαψεύσεις της ζωής μας
οι
παλιές αγάπες
ένα
αέρινο φιλί
που
έγινε μουσική
έγινε
ποίημα
δάκρυ
πικρό και λαμπερό
εκθαμβωτικό
(από την υπό έκδοση συλλογή Κόκκινες πηχτές σταγόνες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου