μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

να γυρίζεις στο φως


ποτέ άλλοτε το πράσινο

δεν ήταν τόσο πράσινο
τόσο εκθαμβωτικά γαλάζιο το γαλάζιο

να γυρίζεις στο φως
σαν το μικρό παιδί
εκστατικά να ανακαλύπτεις
τα δέντρα και τη θάλασσα
ήχους και αρώματα
ένα χαμόγελο
θαύματα καθημερινά τριγύρω

να γυρίζεις στο φως
πρώτη φορά να είναι ωραίος
τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος


6 σχόλια:

xromatisti είπε...

Να γυρίζεις με την έννοια του "στρέφομαι" και όχι με του "επιστρέφω", έτσι;
Τότε ναι!

Poet είπε...

Μια και ρωτάς, θα πρεπει να σου πω, χρωματιστή μου, ότι γύρισα στο φως μετά από τον θάνατο σχεδόν σε μια πολύ σοβαρή εγχείριση. Έτσι γράφτηκε αυτό το ποίημα και ένα-δύο ακόμη. Αν αυτό σε απογοητεύει, λυπάμαι.

xromatisti είπε...

Την εκδοχή του επιστρέφω, αρχικά την εξέλαβα από την εντελώς αντίθετη μεριά, δηλαδή από τη γήινη τωρινή μας κατάσταση, επιστροφή σ'αυτή πριν τη γέννησή μας, πριν τη σύλληψή μας και όχι επιστροφή στη γήινη που τώρα καταλαβαίνω ότι εννοείς.
Poet, θα σου πω και 'γω κάτι γιατί εντυπωσιάστηκα και σοκαρίστηκα μαζί για την επιστροφή σου από τον σχεδόν θάνατο. Την εμπειρία αυτή την έζησα κι εγώ, ακριβώς κι εγώ σε εγχείριση και μάλιστα πρόσφατα. Και η αίσθηση που μου απόμεινε είναι πολύ παγωμένη και φοβιστική γι'αυτό και δεν ήθελα με τίποτα την πρώτη εκδοχή που νόμιζα ότι εννοούσες.

Poet είπε...

Είδες καμιά φορά τι φοβερές που είναι οι συμπτώσεις; Το ποίημά μου αυτό είναι, κατά κάποιο τρόπο, συνέχεια του προηγούμενου, «εδώ τελειώνει ο κόσμος». Είχα νιώσει ότι φεύγω, το είχα νιώσει μέσα μου βαθιά κι όταν άνοιξα πάλι τα μάτια μου και είδα από το παράθυρο της κλινικής τα δέντρα και τη θάλασσα, έμεινα εκεί ώρα πολλή να τα κοιτάζω εκστατικά. Αλλιώς βλέπεις τα πάντα μετά την εμπειρία του σχεδόν θανάτου. Ο χρόνος έχει αποκτήσει τώρα για μένα μιαν άλλη διάσταση κι όλα τα ασήμαντα της καθημερινής ζωής μιαν άλλη αξία.

Καλό μήνα, χρωματιστή μου, καλή άνοιξη.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Βοηθάει και η άνοιξη σε αυτήν την στροφή προς το φως.

Για άλλη μια φορά φεύγω με χαμόγελο.
Καλημέρα!

Poet είπε...

Και βέβαια, Βαϊα μου, αφού την άνοιξη ξαναγεννιέται ο κόσμος. Όπως και το χαμόγελό σου. Καλό απόγευμα.