μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

μοναχικό πουλί σ' άδειο ουρανό


κανένα όνειρο δεν μένει ατιμώρητο
κανένα ξέφτι από βαθύ γαλάζιο

καράβια ταξιδεύουν σ’ άγνωστα νερά
λιβάδια ανθίζουν
παλιά καινούρια γράμματα
προφέρουν μακρινές φωνές
το μυστικό αλφάβητο του κόσμου

πυκνή ομίχλη μες στο χάραμα
κι ένα μοναχικό πουλί σ’ άδειο ουρανό

(δημοσιεύτηκε στο περ. Εντευκτήριο, τεύχ. 92, Ιαν. - Μάρτιος 2011)

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τα πουλιά όπως κι οι άνθρωποι

μοναχικά

σε ουρανό θολό

να ανιχνεύουν

προσδοκίες κι όνειρα

καλό σου απόγευμα Τόλη

Poet είπε...

Η μοναξιά είναι έξω από τη φύση του ανθρώπου, Λένα μου, των πουλιών και κάθε ζωντανού πλάσματος. Έτσι όλοι μας αναζητούμε το ζεστό χνώτο της αγέλης, του σμήνους, του συντρόφου.

Καλή σου μέρα.

Μαρια Τζιατζιου είπε...

Ο τίτλος και μόνον εδώ, είναι απο μόνος του ένα ποίημα!

Καλή μας μέρα ποιητή. Καλό Σαββατοκύριακο.
-Η Άνοιξη είναι διστακτική φέτος, εμείς όμως φλερτάρουμε στον ποδόγυρό της. Καιρός για βόλτες!

Poet είπε...

Στον τίτλο πρέπει, κατά το δυνατόν, να συνοψίζεται η ουσία ενός ποιήματος.

Η άνοιξη είναι το υπέρτατο θηλυκό και ο ποδόγυρός της παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Χωρίς κάποιους δισταγμούς δεν έχει νοστιμάδα.

Καλό Σαββατοκύριακο, Μαρία μου.