μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

μια κιμωλία στον μαυροπίνακα

(Θόδωρος Παπαγιάννης, Μάθημα στην τάξη, γλυπτό)

ξαναδιαβάζω τα ποιήματά μου
χρόνια μετά βυθίζομαι στα χρώματα
στη μουσική των λέξεων
έκπληκτος διακρίνω
να αναδύονται γρίφοι και αινίγματα
εκστατικά φωνήεντα
που θέλγεται το άγνωστο να μου υπαγορεύει

κάπως καλύτερα αναγνωρίζω τώρα
αυτά που γράφει ο δάσκαλος στον μαυροπίνακα
μια κιμωλία εγώ που λιώνει αργά
ανάμεσα στα δάχτυλα του

(δημοσιεύτηκε στο περ. Εντευκτήριο, τεύχ. 90, Ιαν. - Μάρτ. 2011)

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εκπληκτικό να ξαναδιαβάζεις
τα γραπτά σου!
κάθε φορά
μοναδική
κάθε θέαση
μοναδική
όπως κι αυτά που κρύβονται
στη σκέψη μας
και περιμένουν
τη στιγμή

καλό απόγευμα Τόλη

Poet είπε...

Έτσι ακριβώς είναι, γλυκιά μου. Και ακόμη πιο εκπληκτικό είναι να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ένας απλός διάμεσος, ο πρώτος αναγνώστης των ποιημάτων σου, των βιβλίων σου. Αυτή είναι μια στιγμή δέους, μια στιγμή έκστασης. Ίσως και υπέρβασης.

Καλό ξημέρωμα.

IZA είπε...

Καλησπέρα Τόλη και Χρόνια πολλά, πάλι. Σήμερα επιστρέψαμε από Σάμο κι έπεσα πάνω σ' αυτό το ποίημα που ήρθε σαν απάντηση σε κάποια ερωτήματα που είχα. Μου κάνει εντύπωση που με τόση μετριοφροσύνη λες ότι είσαι ένας απλός διάμεσος. Τελικά η διαδικασία της ποίησης έχει κάτι το υπερβατικό. Μια γνωστή μου ζωγράφος μου είχε πει κάποτε ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος που γεννιέται σοφός κι ίσως έχει δίκιο. Καληνύχτα.

Poet είπε...

Καλημέρα και χρόνια πολλά, Μαρία μου.

Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου και για τη δική μου ποίηση. Δηλαδή, για την ποίηση που δόθηκε σε μένα με την εντολή να της αφιερώσω τη ζωή μου. Αυτό έκανα σαν κάτι απλό και αυτονόητο.

Σταδιακά λοιπόν και με κατάπληξη έως δέος, εγώ ο άθρησκος, συνειδητοποίησα ότι η ποίησή μου είναι ένθεη. Ένιωσα και νιώθω ότι μια άγνωστη δύναμη μου υπαγορεύει τα όσα γράφω. Δεν πρόκειται λοιπόν για μετριοφροσύνη αλλά για την προσωπική μου αλήθεια.

Τώρα, αν αυτή περιέχει κάποια ψήγματα σοφίας, ίσως αυτά να αποτελούνται από πόνο, πίκρα και απελπισία. Από απώλεια. Και από αγάπη όμως. Πάντοτε και από αγάπη. Να είσαι καλά.