μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

Τα 50+ αγαπημένα μου ποιήματα ...42ο - Ευτυχία





σε γνώρισα σε χρόνο παρελθόντα ή μέλλοντα
με κάτι από τους γαλαξίες στο βλέμμα σου
στην κίνηση σου κάτι από γατάκι ή τίγρη
στο φόρεμά σου κάτι από το φως
σε κάποιαν άλλη εποχή πρέπει να ζήσαμε μαζί
σε κάποια χώρα μακρινή σε ξέρω
ξέρω όταν χαμογελάς κάθε ρυτίδα σου
κι όταν σωπαίνεις ξέρω
το σκοτεινό βελούδο των ματιών σου
σε νιώθω τώρα μέσα μου να αναδύεσαι
γεύομαι και μυρίζω κάθε σου τόπο μυστικό
είσαι ο αρχικός μου κωδικός
ψυχή αιώνια παρούσα και απρόσιτη

1 σχόλιο:

Poet είπε...

H pandora είπε...

Τι καλά που η ευτυχία είναι γένους θηλυκού!
Κρύβεις τον τίτλο και απολαμβάνεις την ομορφιά ενός αιώνιου, ανεκπλήρωτου έρωτα.

Καλημέρα Ποιητή μου.

6 Μαΐου 2009 - 8:58 π.μ.
Ο Poet είπε...

Μας γεννάτε, μας νταντεύετε από την αρχή ως το τέλος, μας μεγαλώνετε, μας ερωτεύεστε (μαζί σας αγγίζουμε τον ουρανό και υπερβαίνουμε κάποιες στιγμές τον θάνατο), μας εμπνέετε, μας αγαπάτε (και μας προδίδετε), μας φροντίζετε και μας συντροφεύετε, μας κλείνετε τα μάτια όταν έρθει η ώρα. Είστε η ομορφιά, το δέος και το μυστήριο της ζωής μας. Γένους θηλυκού.

Καλημέρα, Λίλιαν.

6 Μαΐου 2009 - 11:35 π.μ.

Blogger Η 50fm είπε...

Απλά υπέροχο Ποιητή μας!
Το μόνο που με τρομάζει... λίγο είναι οι τόσες πολλές ευθύνες που απορρέουν από όλα αυτά που προσφέρουμε..!
Καλό μεσημέρι, εδώ έχει τον καιρό μου, βρέχει όμορφα!

6 Μαΐου 2009 - 2:19 μ.μ.

Blogger Η CARPE DIEM είπε...

Τι όμορφα που είναι τούτα τα ολόκληρα, τα πλήρη, τα ευγνώμονα συναισθήματα που μας κοινωνείς..Καλό μεσημέρι, βροχερό αλλά γλυκύτατο..

6 Μαΐου 2009 - 2:40 μ.μ.

Blogger Ο Poet είπε...

Μην ανησυχείς, Όλγα μου (50fm), υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που λειτουργούν «αντισταθμιστικά». Και τότε το δύσμοιρο «περήφανο αρσενικό» τα πληρώνει όλα μαζεμένα.

Καλό βράδυ.

6 Μαΐου 2009 - 8:57 μ.μ.

Blogger Ο Poet είπε...

Η αγάπη είναι ένα ωκεάνιο συναίσθημα, Όλγα μου, και καμιά φορά καταποντίζομαι στο πιο βαθύ της σημείο. Τότε νομίζω ότι βλέπω ολοκάθαρα τα μυστικά και τα θαύματα του κόσμου. Και προσπαθώ να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου.

Σε ευχαριστώ που το καταλαβαίνεις. Καλό βράδυ.

6 Μαΐου 2009 - 9:10 μ.μ.

Blogger Η 50fm είπε...

Πόσο δίκιο έχεις..!
Καλό βράδυ.

6 Μαΐου 2009 - 11:24 μ.μ.

Blogger Η μωβ είπε...

όταν ο χρόνος λιώνει
κι ο τόπος δεν υφίσταται
όταν μεγεθύνονται τα μάτια
και το χαμόγελο
τότε, μόνο τότε ξέρουμε
γιατί γεννηθήκαμε
και τίποτε ακατανόητο δεν υπάρχει
σε μια τέτοια απειροελάχιστη στιγμή ευτυχίας...

7 Μαΐου 2009 - 12:02 π.μ.

Blogger Ο Poet είπε...

Ωραία τα λες, Τζούλια. Και τόσο αληθινά.

7 Μαΐου 2009 - 6:51 μ.μ.