μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

παράξενο επιφώνημα


ανάλαφρα εισχωρεί
απ' τα κλειστά παράθυρα
και τις παλιές φωτογραφίες
από τις ανεπαίσθητες εκείνες χαραμάδες
ανάμεσα στα φύλλα των βιβλίων

αύρα
ομίχλη γκρίζα με γαλάζια μάτια
χαμόγελο που ψιθυρίζει αχνά
όπως παλιά το όνομά μου

παράξενο κενό
παράξενο επιφώνημα
η απουσία
όπως χαρούμενος λυγμός
ή ένα άλφα που αρχίζει όταν τελειώνει

4 σχόλια:

Μαρια Τζιατζιου είπε...

Πέφτουμε συχνά πάνω σε ομίχλη στην ποίησή σας Ποιητή μου! Κι εξηγεί περισσότερα απο ο,τι μια καθαρή εικόνα καμιά φορά...

Αφήνω εδώ τις καλύτερες ευχές μου για την καινούρια χρονιά!!
Ευχαριστούμε για τα ταξίδια που έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μαζί!

Poet είπε...

Η ομίχλη έχει κάτι μαγικό, Μαρία μου, κι ένας μυστικιστής σαν κι εμένα, καμιά φορά περιμένει να φανερώσει θαύματα. Συχνά βέβαια η παρουσία της είναι απλώς αλληγορική.

Ευχαριστώ για τις ωραίες ευχές σου. Ας είναι φωτεινό και δημιουργικό για σένα το 2013 μέσα στην αγάπη.

Appelsinpigen είπε...

κι είμαστε πάλι εδώ Ποιητή μου, να σε παρακολουθούμε!
Καλή χρονιά!

Poet είπε...

Χαιρετίζω την επανεμφάνισή σου, μικρό στα χρόνια και μεγάλο σε θαύματα ξωτικό. Το 2013 αρχίζει ευνοϊκά. Καλή χρονιά.