μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο


σ’ ένα δωμάτιο παλιό, μοναχικό
σ’ ένα δωμάτιο γκρίζο
να μου διαβάζεις το βαθύ γαλάζιο
και το κόκκινο
να μου διαβάζεις ήχους, μουσικές
να μου διαβάζεις ποιήματα

στο μισοσκόταδο τα μάτια σου να λάμπουν
να κελαρύζει, να μοσκοβολάει η φωνή σου
να πλημμυρίζει το δωμάτιο λέξεις μυστικές
που αχνίζουν και θαμπώνουν τα παγωμένα τζάμια

στα χείλη σου να ανθίζει
ένα χαμόγελο κρυφό
όπως πετούμενο που ξαφνικά φτερούγισε
σε ερειπωμένο σπίτι
ή ο ξενιτεμένος που επιτέλους γύρισε
στη μία και μοναδική πατρίδα του

να μου διαβάζεις ποιήματα
και να μ’ αγγίζεις με το φως
με κείνο το αχνό λησμονημένο όνειρο

4 σχόλια:

Velvet είπε...

....
να μου διαβάζεις ποιήματα
και να μ’ αγγίζεις...

Πολυ ομορφο ποιημα κυριε Νικηφορου
-

Poet είπε...

Ευχαριστώ πολύ, φίλε μου. Καλό ξημέρωμα.

to bougazi είπε...

Μια δόση νοσταλγίας μου δίνει αυτό το ποιήμα σας , μια νοσταλγίας που θα ήθελα να ζούσα.

Poet είπε...

Μερικές φορές ζούμε τη νοσταλγία μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Κι ακόμη πιο παράξενο, αυτό που νοσταλγούμε έρχεται από το μέλλον, πιο ωραίο κι από την ίδια τη φαντασία μας. Σου το εύχομαι.