μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

ν' ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα



αφιερώνεται στη Τζούλια Φορτούνη, την αγαπημένη
μας Μωβ του διαδικτύου, για την ανεκτίμητη βοήθειά
της και για τα σημερινά της γενέθλια, με ιδιαίτερη φιλία
και εκτίμηση. χρόνια πολλά, Τζούλια.

ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
και να χαμογελάει μια γλάστρα στο μπαλκόνι
αργά μες στο ψιλόβροχο να ξημερώνει Κυριακή

το χώμα να μυρίζει γειτονιά
και ο ταμπλάς ξεροψημένο σάμαλι
ένας χαρταετός να υψώνεται πάνω απ’ τα κάστρα

νωχελικά να κατεβαίνεις την Αριστοτέλους
να κάθεσαι σε καφενείο της παραλίας
πίσω απ’ τα τζάμια να ρουφάς
αργά, πολύ αργά τον τούρκικο
και να καπνίζεις ένα, δύο, τρία τσιγάρα
με τον καπνό να σε τυλίγει σαν ομίχλη
κοιτάζοντας τα ψαροκάικα και πιο βαθιά τη θάλασσα

ν’ ακούγεται από μακριά μια φυσαρμόνικα
χρώματα σκοτεινά να αναδύονται στο φως
να ονειρεύεσαι ταξίδια

34 σχόλια:

BlueRose είπε...

πολύ όμορφο!!
Καλή σου μέρα και Χρόνια Πολλά στην εκλεχτή σου φίλη Τζούλια!

Margo είπε...

Υπέροχο το ποίημα Τόλη όλο μυρωδιές, ήχους νοσταλγικούς, χαμόγελα.. και αυτός ο καφές στην Αριστοτέλους.. τον ζήλεψα:)
Καλημέρα.. Τζούλια σου εύχομαι Χρόνια πολλά και καλά!!!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

Τόλη ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση, είναι ένα ποίημα που αγαπώ έτσι κι αλλιώς γιατί μου μεταδίδει τη μαγεία της πόλης σου...
να είσαι πάντα καλά να μας μαγεύεις με τις λέξεις σου...


BlueRose και Margo σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, εύχομαι καλό μήνα σε όλους!

ΝΑΤΑΣΑ είπε...

Καλό μήνα Τόλη,.
Θερμές ευχές στη γλυκειά σου συνεργάτιδα.Χρόνια πολλά Μωβ-Τζούλια.
Υπέροχο το ποίημα και αυτό που χαράκτηκε μέσα μου σαν ρωγμή στο χρόνο ήταν να ...
"να ονειρεύεσαι ταξίδια"
και ταπεινά συμπληρώνω...

στου χρόνου τις μυρωδάτες στιγμές
καθώς γυρνάς
να γεύεσαι στάλες ζωής
ντυμένες με ενδύματα ευτυχίας.

Ας μην σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε...
και κείνα τα λημέρια της οδού Αριστοτέλους που ενδύονται τόσες μνήμες! Πανέμορφο!
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή Τόλη!

Αγγελικούλα είπε...

Χρόνια πολλά, αγαπημένη Τζούλια!

Τόλη από τα πρώτα ποιήματά σου που γνώρισα και απ' τα πιο αγαπημένα μου.

Να ονειρεύεστε ταξίδια, αγαπημένοι μου φίλοι!

55fm είπε...

Τόλη μου,γιορτάζεις με υπέροχο τρόπο τα σημερινά γενέθλια, της αγαπημένης μας Τζούλιας!
Ένα όμορφο ποίημα για έναν όμορφο άνθρωπο!
Τζούλια μας, χρόνια πολλά, γερά και δημιουργικά!
Σας φιλώ και καλό μήνα!

Dinos-Art είπε...

Όσες φορές κι αν το διαβάσω με μαγεύει. Στο είπα από την πρώτη στιγμή. Στη Τζούλια χρόνια πολλά ηλεκτρονικά, αφού δεν το ήξερα να της τα πω δια ζώσης όταν το πρωί μιλούσαμε τηλεφωνικά και άρμεγα γνώσεις για να εξελίξω το blog μου.
Καλό μήνα σε όλους!!!

Yiannis είπε...

Τόλη μου δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ξυπνάς τη νοσταλγία μου για την αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη.Θερμές ευχές στην ευαίσθητη και τόσο καλλιεργημένη φίλη σου Τζούλια για τα γενέθλιά της.

Poet είπε...

Νίκο, Νεφέλη και Στέφανε, να σας ζήσει η Τζούλια και να τη χαίρεστε. Απασχολείται πολύ με τα ιστολόγια και σας ευχαριστώ για την κατανόησή σας.

Καλό βράδυ.

Poet είπε...

Σ' ευχαριστώ θερμά, BlueRose. Είχα κάποτε πολλούς φίλους και στο Λονδίνο αλλά ποιος ξέρει τι να έχουν γίνει τώρα. Πάντως άφησα εκεί ένα πολύτιμο κομμάτι από την ψυχή μου.

Poet είπε...

Θα πρέπει να είμαι γνήσιος Έλληνας, Margo μου. Τρελαίνομαι για καφετέριες και καφενεία, ιδίως στη μαγική Αριστοτέλους των παιδικών μου χρόνων με θέα τη θάλασσα. Πάρε το μωβ καραβάκι της εικόνας σου και έλα.

Poet είπε...

Η Θεσσαλονίκη είναι και δική σου πόλη, Τζούλια μου, αφού εδώ σπούδασες και ξέρω ότι την αγαπάς.

Η νυχτερινή Αριστοτέλους είναι εξίσου γοητευτική. Εξαίρεση η ατέλειωτη ουρά έξω από το Ολύμπιον κι έτσι δεν μπορέσαμε να δούμε τη «Λευκή κορδέλα». Προσπαθήσαμε μετά για το «Ψυχή βαθιά» στο Οντεόν αλλά κι εκεί τζίφος. Καταλήξαμε λοιπόν στο Κουρδιστό Γουρούνι στην Πλατεία Αγίας Σοφίας.

Yiannis είπε...

Και εγώ τρελλαίνομαι για καφενεία και καφετέριες Τόλη μου και κάποτε διερωτώμαι γιατί να θέλω τόσο το βουητό του κόσμου.Με μαγεύει ο κόσμος με τις απλές συνήθειες του, τη απλότητά του τη φυσική ροή του την ομορφιά του.

Poet είπε...

Καλησπέρα και καλό μήνα, Νατάσα. Χαίρομαι που έχεις κι εσύ ωραίες αναμνήσεις από την Αριστοτέλους.
Εγώ είμαι παιδί της Πλατείας Δικαστηρίων και ήταν το πιο απλό πράγμα στον κόσμο να παίρνω την Αριστοτέλους ίσια για τη θάλασσα.
Αχ και να ζούσες την εποχή που είχε πέντε κινηματογράφους γύρω γύρω στην πλατεία. Τότε να δεις όνειρα!

Poet είπε...

Έσύ πάντως το ταξιδάκι σου στην Άνδρο το έκανες, Λίνα μου. Και αγναντεύεις τώρα το πέλαγος από το κάστρο σου ("my home is my castle").

Poet είπε...

Ε, τι γιορτές και τι ταξίδια θα γίνονταν χωρίς την Ουρανία; Και χωρίς έναν Χαρταετό; Και χωρίς μία Ηλιούπολη; Βλέπεις λοιπόν ότι είσαι εντελώς απαραίτητη.

Poet είπε...

Δασκάλα κι εδώ, Ντίνο μου. Είσαι ο καινούριος μαθητής της. Πρόσεχε όμως να είσαι καλός και φρόνιμος γιατί κατά βάθος είναι πολύ αυστηρή. Αν και ισχυρίζεται ότι το «όρθιος στο ένα πόδι στη γωνία» έχει καταργηθεί από καιρό. Όπως και ο χάρακας.

Poet είπε...

Σ' ευχαριστώ, Γιάννη μου. Κι εγώ τι να πω που κάθε μέρα περπατάει δίπλα μου το παιδί που υπήρξα, και ο έφηβος και ο νέος άντρας; Τι να πω που βλέπω τριγύρω μου ολόκληρη σχεδόν τη ζωή μου και που αυτό πονάει αφόρητα μερικές φορές;
Δεν πειράζει. Η αγάπη είναι αρκετή ανταμοιβή από μόνη της.

Yiannis είπε...

Πόσο με εκκφράζουν αυτά που γράφεις.Νιώθω ακριβώς το ίδιο.Κι αυτό πονάει κάποτε.Όμως είναι αυτό που μας διακρίνει.Νάσαι πάντα καλά για να μας θυμίζεις τη βαθύτερη ουσία μας και πόσο ταυτιζόμαστε.

Poet είπε...

Στο καφενείο αισθάνεσαι τη ζεστασιά της παρέας. Το φιλικό της χνώτο. Ακόμη και με εντελώς άγνωστους. Εκείνη την αυθόρμητη οικειότητα που αλλού κρύβεται πίσω από τις συμβάσεις. Και, επιπλέον, το παιχνίδι. Ε, να μην πω τώρα τι φοβερός ταβλαδόρος υπήρξα και χαρτόμουτρο.

Όλα τα ωραία πονάνε όταν πια αποτελούν παρελθόν. Θα υπάρξει όμως μια άλλη ζωή, έτσι Γιάννη μου; Θα ξαναγεννηθούμε σε μιαν άλλη χώρα. Αυτή είναι η βαθύτερη ουσία της ύπαρξης. Τίποτα δεν χάνεται. Θα ανακαλύψουμε κάποτε και πάλι τον κόσμο. Και τον έρωτα.
Και θα ξέρει το παρελθόν μας μόνο η μνήμη των κυττάρων.

Αυτά τα λέω ως γνήσιος Σκορπιός και επειδή βρισκόμαστε τώρα στην καρδιά και στο κεντρί του.

το πετάλι είπε...

Τόλη μου καλημέρα από την Αθήνα που φοράει τα χειμωνιάτικα...

πολύ όμορφο το ποίημά σου!
ζωντανό
μεταφέρει τη μαγεία της πόλης σου που την αγαπώ ιδιαιτέρως!
με τις μνήμες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και την αυθεντικότητα που διέπει ακόμη τις ανθρώπινες σχέσεις...

ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου,
όσο για την ενασχόλησή της με τα blogs,
είναι μια δραστηριότητα αρκετά δημιουργική που την ευχαριστεί και την αποσυμπιέζει από τον αγώνα της καθημερινότητας, οπότε χαιρόμαστε κι εμείς μαζί της...
άλλωστε μην ξεχνάς ότι η ενασχόληση με το διαδίκτυο και την τεχνολογία είναι "οικογενειακό" μας χόμπι...

(έχεις ευχαριστίες από τη Μαρία-Νεφέλη και από το Στέφανο,
τα παιδιά βλέπεις συχνάζουν σε άλλες διαδικτυακές "γειτονιές" msn...facebook...)

Poet είπε...

Καλημέρα από τη φθινοπωρινή Θεσσαλονίκη. Ήλιος με δόντια κι εδώ, Νίκο μου.

Τα ιστολόγια είναι η ανάπαυση του πολεμιστή, λοιπόν. Γιατί η κούραση είναι πολλές φορές κυρίως ψυχολογική. Έχει όμως και μερικές πολύ ευχάριστες εκπλήξεις όπως της Βραζιλιάνας φίλης μας που δεν ξέρει καθόλου ελληνικά αλλά, όπως λέει, της αρέσουν οι εικόνες και η μουσική του ιστολογίου. Πού να ήξερε λοιπόν η Τζούλια ότι θα είχε μια τόσο μακρινή θαυμάστρια, την Walkyria Renno Suleiman !! Είναι και κούκλα!

Όσο για τα παιδιά, παρακολουθώ από μακριά τους αγώνες και τις επιτυχίες τους και σας χαίρομαι που τα χαίρεστε.

Dinos-Art είπε...

Τόλη, ασφαλώς ξέρεις το γνωστό τραγούδι του Ζαμπέτα "Ο πιο καλός ο μαθητής", αυτό μου είπε ότι είμαι στα internetika η Τζούλια.
Μου είπε και για έναν που είναι άριστος σε άλλα αλλά απεχθάνεται τα της internetikis τεχνολογίας. Λες να τον τιμωρήσει;

Τζούλια Φορτούνη είπε...

Νατάσα, Λίνα, Όλγα, Ντίνο και Γιάννη, αγαπημένοι μου διαδικτυακοί φίλοι σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας...

και ακόμα ένα ευχαριστώ στον Τόλη για το υπέροχο ποίημα που μου αφιέρωσε...

Ντίνο, πραγματικά "ο πιο καλός ο μαθητής" είσαι...
αλλά άσε τον Τόλη να λέει, δεν τιμωρώ ποτέ... είναι το τρωτό μου σημείο ως δασκάλα...

Poet είπε...

Αχ, Ντίνο μου, εγώ δεν είμαι μαθητής της μόνο στα του διαδικτύου αλλά και στο σχολείο της. Δεύτερη χρονιά φέτος μετά την «έκτη αταξία». Ως αυτοβασανιζόμενος, έχω μάλιστα δηλώσει μονιμότητα.

Λοιπόν, πράγματι η κυρία Τζούλια δεν τιμωρεί ποτέ. Με συμβατικά μέσα. Έχει επινοήσει προηγμένη πειθαρχική τεχνολογία. Συναισθηματική. Όταν είμαστε άτακτοι ή δεν έχουμε διαβάσει το μάθημα ή μιλάμε όλοι μαζί στην τάξη, χαμηλώνει το κεφάλι, μελαγχολεί και παραμένει σιωπηλή. Ε, υπάρχει μεγαλύτερο βασανιστήριο απ' αυτό; Μέχρι που αντιμετωπίζω στα σοβαρά τη φοβερή προοπτική να είμαι φρόνιμος και να πάρω ύστερα από τόσα χρόνια «διαγωγή κοσμιοτάτη».

Chara Naoum είπε...

Πάλι αργοπορημένη ήρθα. Έστω κι έτσι όμως θέλω να ευχηθώ στη Τζούλια μας πολλά πολλά δημιουργικά χρόνια, να δίνει και να παίρνει αγάπη πιο πολλή. Της στέλνω, όπως και σε σένα, μια αγκαλιά.

Φαντάζομαι πως το δώρο σου, Τόλη, θα ήταν ένα από τα πιο ζεστά και τρυφερά που έλαβε.
Το ποίημα σου αγγίζει πολύ ευαίσθητες χορδές, γεμίζει νοσταλγία, γεμίζει χρώματα, μυρωδιές, γεύσεις. Ταξιδεύει και λυτρώνει.

Να 'σαι καλά, Ποιητή μου.
Καλό σου απόγευμα.

Poet είπε...

Αργοπορημένη αλλά με νέο και ωραίο χορευτικό εικονίδιο, Χαρά μου. Εξ άλλου, ποτέ δεν είναι αργά για τη χαρά.

Εσύ να είσαι καλά με την καθαρή ψυχούλα σου και να μας μεταγγίζεις το άρωμα της νιότης σου, κοριτσάκι. Σ' ευχαριστώ.

nice είπε...

Hi,

I read the English translation of it and I found it interesting; definitely in the original language it is even more interesting. Thanks for your comments on my blog.

Best wishes,
Nice

Poet είπε...

Good afternoon, Nice, and thank you. Your blog somehow revives memories of my youth. Reading it and writing comments is a real pleasure for me.

If you can read the Greek original, you may as well entirely disregard the English translation of my poems. No translation can ever convey the music and aroma of the original.

Best regards
Tolis

Yiannis είπε...

Τόλη διδάσκω Αγγλικά και τα Αγγλικά σου είναι perfect!!!

Poet είπε...

Σ' ευχαριστώ, Γιάννη μου. Κι εγώ δίδασκα αγγλικά ένα φεγγάρι και ήμουν επαγγελματίας μεταφραστής επί πολλά χρόνια. Όχι βέβαια λογοτεχνικών κειμένων. Το θεωρούσα εξωφρενικά δύσκολο και ως κάποιου είδους ιεροσυλία.

fractal είπε...

Καλή σου ημέρα κόκκινο γαρύφαλο στα bloggς
Σε είδα αναγνώστη της ιστοσελίδας μου.
Ευχαριστώ που μου άνοιξες την πόρτα σου.
Θα περάαασω σιγά και διακριτικά.
Να καθίσω σε μια άκρη και να ακούω τα λόγια σου..
Μου αρέσουν
Ενας χαρταετός που σηκώνεται πάνω από τα τείχη των κάστρων,,βλέπει βαθειά τη θάλασσα και ονειρεύεται ταξίδια...
Οι πρώτες εικόνες από τα λόγια σου.

Poet είπε...

Ε, τι να κάνω, καλή μου; Ομολογώ ότι είμαι ανεπαρκέστατος στη γεωμετρία αλλά λίαν ευεπίφορος στη φιλία. Και για σένα μου είπαν καλά λόγια (δεν θυμάμαι τώρα ποια) που επιβεβαιώθηκαν από μια επίσκεψη στο ιστολόγιό σου.

Πέρασε λοιπόν άνετα και κάθισε αναπαυτικά σαν στο σπίτι σου. Στο φτωχικό μας προσφέρουμε ποιήματα, καφέ και αναψυκτικά και, ιδίως, μια ανοιχτή καρδιά. Με λένε Τόλη, είμαι άνθρωπος του ενικού αριθμού και χαίρομαι που σε γνωρίζω.

Καλή σου μέρα.

Τζούλια Φορτούνη είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.