μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας



πια δεν υπάρχει τόπος
πια δεν υπάρχει χρόνος
πια δεν υπάρχει φως.
για να διαβάσει σιωπηλά το πρώτο θαύμα.
πως χάθηκαν τα ονόματα
πως έλιωσαν τα μάρμαρα
πως σκόρπισαν στο τίποτα οι γκρίζες στάχτες.
τα δάκρυα
οι λέξεις
όλα τα χρώματα κι οι μουσικές
πως συμπυκνώθηκαν στην αρχική γαλήνη.
και με μια κόκκινη έκρηξη
πως κάποτε ακούστηκε
και πάλι ανεξερεύνητος
ο μυστικός λόγος της ουτοπίας

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ανάμεσα σε δυο κόκκινες εκρήξεις

η σιωπή.

την ακούω να ρέει, λάβα υγρή,

ακουμπά τα λιγνά πόδια της ουτοπίας.

Chara Naoum είπε...

γαλήνη - ανυπαρξία
έπειτα έκρηξη
προέκταση φωτός ο λόγος της ουτοπίας
με ταχύτητες που ξεπερνούν τ'ανθρωπινο
τυφλώνει όποιον το χλευάζει
τον ταπεινότερο κάποτε αποζημιώνει
και πάλι απ' τις στάχτες αναγεννώνται
"τα δάκρια, οι λέξεις
όλα τα χρώματα κι οι μουσικές"
το νέο ατέρμονο κυνήγι στα απατηλά του χνάρια
το πιο γόνιμο ταξίδι

Poet είπε...

Τζούλια, μου αρέσει πολύ η εικόνα σου. Ο στοχαστής σε νεαρή ηλικία.

Poet είπε...

Πολύ σωστά, Κατερίνα.

Μόνο που η ουτοπία με τα λιγνά της πόδια είναι το μόνο που μας έχει απομείνει. Εκεί λοιπόν εμείς, ισόβια και αδιαπραγμάτευτα.

Poet είπε...

Η ποίηση είναι μια θλιμμένη ιστορία, πολύ θλιμμένη. Μας χρειάζεται το πρόσωπο της χαράς. Και της Χαράς. Χαίρομαι λοιπόν που αποφάσισες να αποκαλυφθείς, χαίρομαι και για το καινούριο σου ιστολόγιο. Θα σε παρακολουθώ με αγάπη, μικρή μου.

Unknown είπε...

Hi Tolis, sorry, i don´t understand Greek, also my english is not so good. But i like your blog, the music, the photos, so... that is it.

Poet είπε...

It’s a real pleasure for us to have you here, Walkyria. I have never met anyone from Brazil, even in such a remote way. One of the small miracles of the Internet.

The pictures in the Pilot to the Immense are a creation of another charming lady, my valued friend from Athens, Julia Fortuny, a schoolteacher. As you can see below, most of the music belongs to a third lady, Eleni Karaindrou, a prominent contemporary Greek composer.

I wish you could read my verse from the book of my collected poems under the same title.
Maybe later on when I publish some of the translations into English.