μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

βραχνά μες στην ομίχλη

λοιπόν, μπορείτε να μαζέψετε τα ζάρια
για μας τέλειωσε πια το παιχνίδι
και χάσαμε, όπως ήταν φυσικό,
τα πάντα
ήδη χαράζει
και οι σειρήνες μας καλούν
για ένα τελευταίο καφέ στην παραλία
πάνω απ' τους γλάρους και τα πλοία
έξω απ' το γκρίζο φράγμα του κυματοθραύστη
βραχνά οι σειρήνες μας καλούν
μες στην ομίχλη

10 σχόλια:

Poet είπε...

Όταν αισθάνεται κανείς πως «τέλειωσε πια το παιχνίδι», ξαναγυρίζει για «ένα τελευταίο καφέ» στα μέρη που αγάπησε.

Η παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης ως τον Λευκό Πύργο είναι, για μένα, το πιο αγαπημένο μέρος της πόλης που με γέννησε και με μεγάλωσε. Εκεί παίρναμε το βαποράκι για την απέναντι ακτή, για Περαία, Μπαξέ και Αγία Τριάδα, εκεί πίναμε τους εφηβικούς καφέδες μας και λύναμε τα τοπικά και τα παγκόσμια προβλήματα, εκεί πρωταγγίξαμε δειλά το μυστήριο του έρωτα και της αγάπης. Μέσα στην ομίχλη.

Νομίζω ότι η εικόνα της Τζούλιας τα εκφράζει όλα αυτά. Και το γεγονός ότι υπήρξα παίκτης σ' όλη μου τη ζωή. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με την τράπουλα και με τα ζάρια, που βέβαια καταλήγουν στο ασσόδυο, με κάθε φτερούγισμά μου. Και παίκτης παραμένω.

Στην παλιά παραλία περιπλανιούνται πάντα τα φαντάσματα εκείνων που αγαπήσαμε. Κι όλα τα μυστικά, όλα τα θαύματα.

Ανώνυμος είπε...

Παίξαμε και χάσαμε Ποιητή μου;
Έτσι είναι ο τζόγος της ζωής. Με μια ζαριά σου τα παίρνει όλα!
Τουλάχιστον να γλυτώσουμε την ψυχή μας απ΄την πτώχευση...
Μου άρεσε πολύ το ύφος αυτού του ποιήματος.

Poet είπε...

«Τα τυχερά παιχνίδια αναπόφευκτα έχουν για πρόσχημα το χρήμα αλλά δεν είναι παρά ένας ακόμη παθιασμένος έρωτας. Έρωτας καταχωρημένος στη μνήμη των κυττάρων από εκείνον τον σατανικό αρχαίο διδάσκαλο. Οι παίκτες τόχουν μέσα τους να προκαλούν τη μοίρα τους και στη διάρκεια (λέξη κλειδί), όλοι και μηδενός εξαιρουμένου, είναι χαμένοι από χέρι. Όπως και όλοι οι ερωτευμένοι. Ο έρωτας είναι προορισμένος να χαθεί για πάντα αλλά ακόμη και η ανάμνησή του κάνει το αίμα να ανάβει σαν φωτιά.»

απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Η γοητεία των δευτερολέπτων», 2001.

Μια παθιασμένη ψυχή μπορεί να χάνεται, Πανδώρα μου, μα δεν πτωχεύει ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Έτσι πιστεύω κι εγώ Τόλη!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Υπήρξες παίκτης λοιπόν!!Ετσι εξηγούνται πολλά..Παίκτης ήταν κι ο πατέρας μου..Και ναι, στο τέλος τα έχασε όντως όλα..Και δεν πρόλαβε ούτε καν έναν καφέ να πιεί στα μέρη τα γνωστά.Κι ας ήταν η τελευταία του επιθυμία αυτή..

Poet είπε...

Λυπάμαι, Όλγα μου. Έχουμε, βλέπεις, πολύ δυνατό αντίπαλο, αυτόν που έχει εφεύρει το παιχνίδι της ζωής. Και συνηθίζει να μαζεύει όλο το ποτ απ' το τραπέζι. Μαζί και την ψυχή μας.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Μέσα στην ομίχλη της παλιάς παραλίας ως το Λευκό Πύργο γεννήθηκε ο έρωτας της ζωής μου,εκεί βρήκα ξανά την ελπίδα μου όταν είχα απογοητευθεί απ όλα,αυτό το τοπίο με καθόρισε.
Μου άρεσε το ποίημα.Καλημέρα!

Poet είπε...

Καλωσόρισες, «όλα θα πάνε καλά ...»(πόσο πολύ θα ήθελα να το πιστέψω!).

Η ομίχλη ... ο έρωτας της ζωής μου ... η ελπίδα. Και η παλιά παραλία. Σαν να τα συνοψίζει όλα. Την περιπέτεια της ψυχής μας.

Να είσαι καλά.

55fm είπε...

Καλημέρα, καλή βδομάδα και καλό μήνα Τόλη!
Γύρισα από Άνδρο και προσπαθώ να προσαρμοστώ.
Εκεί δεν λειτουργούσε τίποτα,η τεχνολογία ξεκουραζόταν και αυτή!
Μου λείψατε.
Μια γλυκιά μελαγχολία με ζωντάνεψε διαβάζοντας το εξαιρετικό σου ποίημα!
Ποτέ μα ποτέ δεν πτωχεύει μια παθιασμένη ψυχή, συμφωνώ απόλυτα.
Σε ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη και βεβαίως ευπρόσδεκτη κάθε βοήθεια της αγαπημένης Τζούλιας μας!Είναι τιμή για μένα.
Ο χαρταετός μας ανάλογα με τον αέρα κινείται..!
Απλά θεωρώ επειδή υπάρχει μια ομάδα, οι αναρτήσεις οι προσωπικές πρέπει να αποφεύγονται και να μεταφέρονται εδώ!
Σε γλυκοφιλώ!

Poet είπε...

Όλα καλά, Όλγα μου.

Χρειάζονται και μερικές μέρες μακριά από την τεχνολογία και κοντά στη φύση. Κοντά στις ρίζες μας και τις πηγές μας. Κι εσύ μας έλειψες.

Ναι, κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Μας έχουν σφραγίσει για πάντα και δεν αλλάζουν.

Χαίρομαι που έχετε αυτή την ομάδα των φίλων. Σπουδαίο πράγμα η αλληλεγγύη και η αρμονική συνεργασία. Καλή συνέχεια.