μια ανθολογία των ποιημάτων του Τόλη Νικηφόρου με εικόνες της Τζούλιας Φορτούνη

αn anthology of Tolis Nikiforou's poems with pictures by Julia Fortouni.

κόκκινο ξέφτι στο κατώφλι του κόσμου

λάμψεις πολύχρωμες και μαγικές κραυγές
ένα κόκκινο ξέφτι στο κατώφλι του κόσμου

δεν βλέπω
δεν σημαίνει δεν υπάρχω
πίσω απ' την όρασή μου
ρέουν ηφαίστειοι ποταμοί
φτεροκοπούν χίλια πουλιά
υφαίνεται με θαύματα
το μαγικό χαλί του κόσμου

στρώματα αλλεπάλληλα καλύπτουν
τα μυστικά που γεννηθήκαμε γνωρίζοντας
το άπειρο που εμπεριέχεται στο κύτταρο
το αιώνιο στο προσωρινό
η μουσική στη νότα

φως που υπερβαίνει την ταχύτητά του
ήχος που υπερβαίνει
τη μέγιστη και την ελάχιστη έντασή του
θνητός που υπερβαίνει τη φθορά του

λάμψεις πολύχρωμες και μαγικές κραυγές
ένα κόκκινο ξέφτι στο κατώφλι του κόσμου

4 σχόλια:

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Συμπαντική η ματιά σου, σαν φως που εισβάλλει και διαλύει την σκοτεινιά..Οπου η σκοτεινιά ταυτίζεται με την απομόνωση και η μοναξιά αντιρροπείται από την βεβαιότητα του ανήκειν..

Poet είπε...

Πολύ διεισδυτικά και εύστοχα τα συνοψίζεις, Όλγα μου. Φοβάμαι όμως ότι δεν φτάνει αυτή η ματιά μου. Φοβάμαι ότι υπάρχει κάτι μέσα μου που παραμένει απαρηγόρητο.

kanella16 είπε...

Δε νομίζω πως έχει ξεφύγει κάτι από το χαλί του κόσμου. Θα διαφωνήσω για το ξέφτι...Κλωστές που δεν έχουν ακόμη υφανθεί θα έλεγα. Προς τουτο πάντα η υπέρβαση...

Poet είπε...

Ε, τι να πω; Εσείς οι γυναίκες τα γνωρίζετε καλύτερα αυτά τα πράγματα. Μόνοι μας θα κάνουμε την υπέρβαση;