το ατέλειωτο ταξίδι

με κάτι απ’ τη φωτιά/ κι από το τελευταίο του φως/ μας γέννησε ένα άστρο μακρινό/ και στη μεγάλη σκοτεινιά/ μας εκσφενδόνισε/ ν’ αναζητήσουμε μια νέα πατρίδα// .......................................................................................... ατέλειωτους αιώνες ταξιδέψαμε/ πεθάναμε και ξαναγεννηθήκαμε/ μάθαμε να μιλάμε αλλότριες γλώσσες/ μάθαμε να αγαπάμε/ ξένους και αφιλόξενους πλανήτες// ...................................................................................................................... η ψυχή όμως και μόνο εκείνη/ γνωρίζει πάντα την καταγωγή μας/ είναι η μοναδική πυξίδα μας/ καθώς μες στο σκοτάδι ταξιδεύουμε/ απλώνοντας σπασμένα δάχτυλα/ προς την πατρίδα και το φως// ............................................................................................................................................ .............................................. (από τη συλλογή Ανωνυμοιι, 2021)