ένα ποίημα


ένα ποίημα
από παλιό σκοτάδι
από θολό πυκνό βυθό
που αναδύθηκε στο φως

ένα ποίημα
γυμνό
εμπρηστικό
κόκκινο επιφώνημα
της φλόγας ή της αστραπής

ένα ποίημα
μυστικό
εξωτικό
κι όμως απλό
κι όμως γλυκό
κι όμως απέραντα μαγευτικό

ένα ποίημα
που δεν γνωρίζει
το άρωμα
τη μουσική
το ίδιο τ’ όνομά του

ένα ποίημα
ένα τρέμουλο στα γόνατα
ή τα χείλη
που κρύβεται και φανερώνεται
και λάμπει

εσύ

8 σχόλια:

  1. Χρήστος Αντισθένης Ζάχος5 Σεπτεμβρίου 2011 στις 4:20 μ.μ.

    ένα... ωραίο Ποίημα!
    Καλησπέρα Τόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Poet6 Σεπτεμβρίου 2011 στις 12:04 π.μ.

    Χαίρομαι που σου αρέσει, Χρήστο. Καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Opioum~Opioum7 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:35 π.μ.

    Αχ, ο έρωτας...πόσες μορφές...
    Καλημέρα Ποιητή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Poet7 Σεπτεμβρίου 2011 στις 11:45 π.μ.

    Άπειρες μορφές και άπειρες περιπτώσεις. Και το θαύμα, Μαρία μου, η κάθε μία είναι μοναδική. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλυψώ 11 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:52 μ.μ.

    Eνα ποίημα..η Ζωή

    καλησπέρα ποιητή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Poet12 Σεπτεμβρίου 2011 στις 2:08 μ.μ.

    Ναι, ο έρωτας είναι ίσως η πιο έντονη αίσθηση της ζωής, Καλυψώ μου. Αφού είναι και η πηγή της.

    Καλό απόγευμα και καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ~reflection~2 Δεκεμβρίου 2011 στις 9:13 π.μ.

    Μαγικό!!!.. να μπορείς να διακρίνεις τον Ανθρωπο μέσα στον ανθρωπο.......

    Καλημέρα...

    Χαιρομαι που σε βρήκα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Poet2 Δεκεμβρίου 2011 στις 11:03 π.μ.

    Κι εγώ χαίρομαι που συναντηθήκαμε. Σε ευχαριστώ και ελπίζω να γνωριστούμε καλύτερα με την πάροδο του χρόνου.

    Καλή σου μέρα με τη χειμωνιάτικη λιακάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή