σκορπίζοντας ανταύγειες τα μεσάνυχτα
ψιθύρισε η γαρδένια στο περβάζι μου
με το λευκό της άρωμα
απόρησε μες στις πευκοβελόνες το σπουργίτι
ραμφίζοντας τα ψίχουλα του ανέμου
εγώ κι εσείς
κι όλα όσα βλέπετε είναι θαύματα
τους χαμογέλασε δειλά η άνοιξη τριγύρω
και θαύματα όσα ποτέ σας δεν θα δείτε
με θαύματα γεννιέται πάντα και πεθαίνει ο κόσμος
με θαύματα που κρύβονται μέσα στο φως
πριν απ’ το φως
πέρα απ’ το φως
Από τα πολύ αγαπημένα ποιήματά σου Τόλη μου. Ειδικά στα δύσκολα αυτά τα θαύματα είναι η δύναμη που μας κινεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα σου εύχομαι
Το θαύμα της ζωής, της φύσης, του έρωτα, της δημιουργίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις, δεν είμαι τόσο σκοτεινός όσο με βλέπουν οι άλλοι.
Απλά, καμιά φορά, από λογοτεχνικής άποψης, η χαρά γίνεται συνώνυμο του γλυκανάλατου και ανιαρού.
Πρέπει να έχεις πραγματικά ταλέντο για να εκφράσεις τη ζωή και τη χαρά και να μην πέσεις στην παγίδα του ανιαρού.
Εσύ τα καταφέρνεις τέλεια με αυτό το όμορφο ποίημα.
Εγώ... έχω καιρό μπροστά μου.
Την καλησπέρα μου.
Χαίρομαι πολύ, Μαρία μου. Αυτή την εποχή μας χρειάζεται πραγματικά ένα θαύμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα.
Χρήστο μου, νομίζω ότι συμφωνούμε σε όλα τα σημεία. Έχω αδυναμία σ' αυτό το ποίημα (γράφτηκε σε μια στιγμή αποκάλυψης για μένα ή και φώτισης) και χαίρομαι πολύ που σου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον καιρό, για τον χρόνο, για τη ζωή που φεύγει, αναλογίζομαι μερικές φορές με πίκρα τα χρόνια της νιότης μου που έχασα μέσα στο άγχος και την κατάθλιψη, έως ότου κατακτήσω και πάλι σε κάποιο βαθμό τη χαρά της ζωής. Carpe diem λοιπόν, Χρήστο μου, το μέλλον δεν υπάρχει.
Τι θαύμα η γαρδένια σου, Τζούλια μου !! Έχω γράψει κι ένα διήγημα για τον έρωτά μου με μια γαρδένια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τα καλύτερά σας, ποιητή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου αρέσει, Πανδώρα μου. Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτάνει και μόνο να ψιθυρίσει το λευκό, συμβολικό της χρώμα μια γαρδένια για να πιστέψουμε στα θαύματα...Ακόμη κι η αμαρτεία θα μπορούσε να φέρει το χρώμα αυτό...αλλιώς, δεν θα την πίστευε η μετάνοια..Καλή σας μέρα Ποιητή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτάνει και μόνο ένα πρωί να ανοίξουμε τα μάτια μας στον κόσμο με την αθωότητα ενός μικρού παιδιού και τότε έκθαμβοι θα ανακαλύψουμε ότι ζούμε μέσα στα θαύματα, ένα θαύμα κι αυτή η ίδια η δική μας ύπαρξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, Μαρία της λευκής γαρδένιας.
Πόσο το είχα ανάγκη αυτό το ποίημα ποιητή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήXαίρομαι, γλυκιά μου, και μακάρι να μπορούσα να κάνω ένα πιο πρακτικό θαύμα για σένα, αν το χρειαζόσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή