ομίχλη


πέπλο διάφανο υγρό
σύννεφο χάδι ερωτικό
στην παραλία ως το λιμάνι
από τη γη ως τον ουρανό

ομίχλη
από κρυστάλλινες στιγμές
της μνήμης ή της προσμονής
ομίχλη από νότες μυστικές
σκόρπιες κραυγές των γλάρων

ομίχλη
της δύσης ή της χαραυγής
αιώνια ομίχλη μαγική
αίνιγμα στο εξώφυλλο
στο πάντα αδιάβαστο βιβλίο του κόσμου

ομίχλη
που συνθέτεις τ’ όνειρο
που πέφτεις και πυκνώνεις
και χορεύεις στο νερό
σαν παραμύθι παιδικό
σαν θαύμα


4 σχόλια:

  1. Μυστηριώδης και ζηλευτή...
    προστάτιδα γαλήνια κι ερωτική...
    αέναος μαγνήτης της πληθωρικής κι όμως ντροπαλής νύφης, της στεκούμενης στο σταυροδρόμι της μοίρας και του χρόνου....

    "όπου έγυρα το βλέμμα μου πονεμένο,πατρίδα έγινε"

    Είναι τόσο γλυκό να τραγουδούμε τον τόπο που μας γεράζει...τον τόπο που μας κάνει σοφούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τον τόπο που μας γέννησε και μας μεγάλωσε και κυκλοφορεί στις φλέβες μας, Μαρία μου. Δέχομαι ως τελική και υπέρτατη σοφία την αγάπη. Αυτή την αγάπη εκφράζει και η ωραία εικόνα της Τζούλιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ομιχλη...
    που μας σκεπάζεις
    την υγραμένη μας ματιά
    οταν πονάμε

    Καλο βραδυ κυριε Νικηφόρου
    -

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα, φίλε Velvet, με πλήρη διαύγεια ελπίζω έστω και τις μέρες του φθινοπώρου που έρχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή