μερικές φορές χαμογελούν ανεξήγητα
δεν ενδίδουν όμως ποτέ
ασυγκίνητοι μένουν στα δάκρυά μας
απρόσιτοι
όπως ο μυστικός κρουνός
που τη νύχτα σκορπίζει στον κόσμο
οι νεκροί
για πάντα άτρωτοι από τη μοναξιά ή την αγάπη
Alfa privativo
Alcune volte sorridono inspiegabilmente
non cedono pero mai
impassibili rimangono davanti alle nostre lacrime
inaccessibili
come la misteriosa sorgente
che di notte si sparge nel mondo
i morti
mai sconfitti dalla solitutide o dall' amore
traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Paesi stranieri”, 1991
Είναι του κόσμου η α-κηδεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόλη μου οι νεκροί κηδεύονται και είναι ακηδείς. Το θέμα είναι για τους "νεκρούς" που μας περιτριγυρίζουν...
Το δικό μου θέμα είναι οι ζωντανοί, παρόντες και απόντες, Ευγενία μου. Αυτοί που αγάπησα και αγαπώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε να παραμένουν άτρωτοι...μόνοι οι ίδιοι ξέρουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο πολύ θα ήθελα να πιστέψω ότι κάπου υπάρχουν. Πόσο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή