μοναξιά


έρημος είναι μια θάλασσα χωρίς νερό
θάλασσα είναι μια έρημος χωρίς άμμο
μια έρημος και μια θάλασσα συνθέτουν τον ουρανό
ένα θε κι ένα ου
όπου καταποντίζεται πλησίστια η ψυχή μου


Solitudine

Deserto e un mare sanz' acqua
Mare e un deserto senza sabbia
Un deserto e un mare formano un cielo
un θε e una ου
dove si immerge a gonfie vele la mia anima

traduzione di prof. Constantinos Nicas,
Istituto Universitario Orientale, Napoli
da “Paesi stranieri”, 1991

5 σχόλια:

  1. Πόσο καταπληκτικό είναι αυτό το ππιημα Τόλη μου. Η "έλλειψη" του Ενός προσδιορίζει τον Αλλο. ΚΑΙ τα δυό μαζί το Σύμπαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συγγνώμη....ποιημα! ήθελα να πώ. Κι εδώ ο δαίμων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάπως έτσι το ανακάλυψα κι εγώ. Και μου έδωσε μια αίσθηση απεραντοσύνης. Και του θείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλυσιδωτό στο σχεδίασμά του και αλληλοεξαρτώμενη η ουσία του με αποκορύφωμα το κλείσιμό του!
    Αυτή είναι η μαγεία της ποίησης να γοητεύει καθώς ολοκληρώνεται κάτι με τρόπο τόσο γοητευτικό!
    Τα σέβη μου ποιητά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σ' ευχαριστώ για την επανεμφάνισή σου, Νατάσα. Με σκέτο το όνομα στην κοινοποίηση του μηνύματος, έλεγα «ποια να είναι η Νατάσα, ποια να είναι!», όταν όμως είδα τη φωτογραφία σου, σε θυμήθηκα μέσα σ' αυτό το χάος.

    Η Λαμία κρατάει ψηλά την ποιητική σημαία. Χαίρομαι για τα σχόλιά σου που υπερβαίνουν τη συνηθισμένη φιλολογική οπτική. Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή