ποτέ άλλοτε το πράσινο
δεν ήταν τόσο πράσινο
τόσο εκθαμβωτικά γαλάζιο το γαλάζιο
να γυρίζεις στο φως
σαν το μικρό παιδί
εκστατικά να ανακαλύπτεις
τα δέντρα και τη θάλασσα
ήχους και αρώματα
ένα χαμόγελο
θαύματα καθημερινά τριγύρω
να γυρίζεις στο φως
πρώτη φορά να είναι ωραίος
τόσο μεθυστικά ωραίος ο κόσμος
Να γυρίζεις με την έννοια του "στρέφομαι" και όχι με του "επιστρέφω", έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε ναι!
Μια και ρωτάς, θα πρεπει να σου πω, χρωματιστή μου, ότι γύρισα στο φως μετά από τον θάνατο σχεδόν σε μια πολύ σοβαρή εγχείριση. Έτσι γράφτηκε αυτό το ποίημα και ένα-δύο ακόμη. Αν αυτό σε απογοητεύει, λυπάμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εκδοχή του επιστρέφω, αρχικά την εξέλαβα από την εντελώς αντίθετη μεριά, δηλαδή από τη γήινη τωρινή μας κατάσταση, επιστροφή σ'αυτή πριν τη γέννησή μας, πριν τη σύλληψή μας και όχι επιστροφή στη γήινη που τώρα καταλαβαίνω ότι εννοείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήPoet, θα σου πω και 'γω κάτι γιατί εντυπωσιάστηκα και σοκαρίστηκα μαζί για την επιστροφή σου από τον σχεδόν θάνατο. Την εμπειρία αυτή την έζησα κι εγώ, ακριβώς κι εγώ σε εγχείριση και μάλιστα πρόσφατα. Και η αίσθηση που μου απόμεινε είναι πολύ παγωμένη και φοβιστική γι'αυτό και δεν ήθελα με τίποτα την πρώτη εκδοχή που νόμιζα ότι εννοούσες.
Είδες καμιά φορά τι φοβερές που είναι οι συμπτώσεις; Το ποίημά μου αυτό είναι, κατά κάποιο τρόπο, συνέχεια του προηγούμενου, «εδώ τελειώνει ο κόσμος». Είχα νιώσει ότι φεύγω, το είχα νιώσει μέσα μου βαθιά κι όταν άνοιξα πάλι τα μάτια μου και είδα από το παράθυρο της κλινικής τα δέντρα και τη θάλασσα, έμεινα εκεί ώρα πολλή να τα κοιτάζω εκστατικά. Αλλιώς βλέπεις τα πάντα μετά την εμπειρία του σχεδόν θανάτου. Ο χρόνος έχει αποκτήσει τώρα για μένα μιαν άλλη διάσταση κι όλα τα ασήμαντα της καθημερινής ζωής μιαν άλλη αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα, χρωματιστή μου, καλή άνοιξη.
Βοηθάει και η άνοιξη σε αυτήν την στροφή προς το φως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά φεύγω με χαμόγελο.
Καλημέρα!
Και βέβαια, Βαϊα μου, αφού την άνοιξη ξαναγεννιέται ο κόσμος. Όπως και το χαμόγελό σου. Καλό απόγευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή