απέραντη στην ερημιά της η πλατεία
το βροχερό εκείνο σούρουπο της Κυριακής
πίσω απ’ τις στάλες να χλομιάζουν σκόρπια τα φώτα
κι από τα λούκια το νερό
να γουργουρίζει στο πλακόστρωτο
υγρά και μόνα τα συρματοπλέγματα
γύρω απ’ το λυμφατικό παρκάκι
υγρά και μόνα τα αρχαία αγάλματα
βαθιά μέσα στο χώμα
και το παιδί στη μπαλκονόπορτα
το τζάμι να θαμπώνει με το χνώτο του
και να το ζωγραφίζει με το δάχτυλο
νυχτώνει και θα ξημερώσει
στην πινακίδα απέναντι
του τέταρτου αστυνομικού που στάζει
στα παραπήγματα λίγο πιο πάνω
στα σκυθρωπά της μέγαρα τριγύρω
στα μάτια που περίμεναν και περιμένουν
νυχτώνει και θα ξημερώσει
με άλλο όνομα, άλλη όψη της πλατείας
θα αποκαλυφθούν τα αγάλματα
θα φωτιστεί εκθαμβωτικά
θα εξωραϊστεί η πλατεία
θα μεγαλώσει το παιδί
θα ξαναρχίσει ο κύκλος και θα κλείσει
και θα’ ναι ίδια εκείνη η Κυριακή
κι απέραντη στην ερημιά της η πλατεία
Τόλη μου το ξέρω αυτό το ποίημα και μου αρέσει πολύ. Να και μια άλλη πεζή δική μου εκδοχή για την Πλατεία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρα Νοέμβρη λιόχαρη, ξεκινάμε με την Ελένη για βόλτα στην Πάνω Πόλη. Έχουμε βάλει στην πάντα τα ταξί και με μια μηνιαία κάρτα πολλαπλών διαδρομών των 15 ευρώ (υπερήλικες γαρ), κινούμαστε με λεωφορεία. Το Νο. 5 από στάση Ευζώνων της γειτονιάς μας, τέρμα στην Πλατεία Ελευθερίας στο κέντρο, και από κει με το Νο. 23 στη Μονή Βλατάδων. Μετά με ποδαράτο δρομολόγιο, λόγω κατηφόρας, στον Όσιο Δαβίδ, στον Προφήτη Ηλία και στον Άγιο Δημήτριο. Ίσια κάτω η Πλατεία Δικαστηρίων, όπου η Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά.
Η Ρωμαϊκή Αγορά της Θεσσαλονίκης, άρχισε να κατασκευάζεται στα τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνα και μέχρι τον 5ο αιώνα λειτούργησε ως το διοικητικό κέντρο της πόλης. Αποκαλύφθηκε σε ανασκαφές το 1962, ενώ οι εργασίες ανάδειξης ξεκίνησαν το 1989. Στο εξαιρετικό Μουσείο στην Κρυπτή Στοά, που επεκτείνεται και κάτω από τις υπάρχουσες πολυκατοικίες, εκτίθενται ευρήματα από τις ανασκαφές του χώρου, τα οποία παρουσιάζουν την ιστορία της Αγοράς ("Λουτρό, καλό φαγητό και ποτό, και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει", γράφει ένα πανώ μέσα στο Μουσείο), σε συνδυασμό με τη διαχρονική πορεία της πόλης.
Αυτό για το ιστορικό. Δεν είναι όμως γνωστό σε πολλούς το εξής σημαντικό: Όταν άρχισαν οι εκσκαφές για θεμελίωση εκεί του Δικαστικού Μεγάρου, ήρθαν στην επιφάνεια αρχαιλογικά ευρήματα. Επενέβη τότε ο αείμνηστος αρχαιολόγος Φώτης Πέτσας και επέμενε να σταματήσει η κατασκευή, διότι στον χώρο αυτόν, σύμφωνα με έρευνές του, βρίσκονταν η Αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω στην επιμονή Πολιτείας και κατασκευαστών "ανήκουστο για δυο παλιομάρμαρα να ματαιώσουμε το έργο". Ο Πέτσας όμως δεν το βάζει κάτω. Νύχτα με συνεργείο του πάει και αναστηλώνει έναν κίονα, ο μοναδικός που και σήμερα είναι όρθιος, και τους φέρνει όλους προ τετελεσμένου γεγονότος. Πρόβλημα όμως η συνέχιση των ανασκαφών από έλλειψη χρημάτων. Σαν από μηχανής Θεός όμως ήρθαν εισφορές Κυπρίων και ιδιαίτερα ενός ονόματι "Λεβέντης", με μεγάλη συνεισφορά του οποίου ήρθε στο φώς το Ωδείο της Αγοράς.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία αυτά από την ιστορία της πόλης και της πλατείας, Ντίνο μου. Ωραία και η σύνθεση των φωτογραφιών που μου έστειλες, όχι όμως μέσα στο πνεύμα του ποιήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά καλύτερα που δεν έγιναν τα δικαστήρια στην πλατεία των παιδικών μου χρόνων και από μία άλλη άποψη. Μπροστά στα ίχνη της ζωής που υπήρξε, παραμένει άδεια η πλατεία της ζωής και από δικαστήρια και από δικαιοσύνη.
Δεν ξέρω να προσδιορίσω αυτό το χαμόγελο που μου σχηματίστηκε για την πλατεία, τί λογής είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόλαυσα όμως την γραφή σας ως τέχνη, αναμφίβολα.
Καλησπέρα σας, ευχές για καλό μήνα.
Δέχομαι το χαμόγελό σου και χωρίς καμία εξήγηση, Βαϊα μου. Χρειάζονται εξήγηση ή δικαιολογία τα νιάτα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό χειμώνα, γλυκιά μου.