ένα χάος κατασκότεινο που αστράφτει



όπως σε κάθε απάντηση
τα νέα πάντα ερωτήματα
όπως στον πυρήνα του ήλιου
το αρχέγονο σκοτάδι

γαλήνια θάλασσα
θάλασσα απέραντη τα μάτια σου
και μνήμες
μνήμες της καταιγίδας
ναυάγια στον βυθό
ανεξερεύνητα

είσαι το νήμα στον λαβύρινθο
η έξοδος στο βάραθρο ή το φως
ένα χάος κατασκότεινο
που αστράφτει

(δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρ. περ. Διαπολιτισμός την 28.10.2010)

4 σχόλια:

  1. Οι αντιφάσεις παντού…
    Στη σκέψη…
    στον έρωτα…
    στη ζωή…
    Όταν πραγματικά τη ζεις…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι οι αντιφάσεις είναι στη φύση των πραγμάτων, Μελίνα μου. Στη φύση του ανθρώπου και ιδιαίτερα της γυναίκας. Γεγονός που συχνά την κάνει εξαιρετικά γοητευτική. Πώς να αντέξεις κάποια μονοσήμαντη και μονοδιάστατη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα ανεξερεύνητα ναυάγια στους βυθούς κρύβουν πολύτιμους παλιούς θησαυρούς...Σαν παλιές αγάπες, σαν αναμνήσεις αρμυρές, σαν τον εαυτό μας που κατάκατσε στον βυθό μέσα μας...
    Καλό απόγευμα Ποιητή και μια όμορφη δημιουργική εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι κρύβουν όλους αυτούς τους θησαυρούς, Μαρία μου. Θησαυρούς που άλλοτε γίνονται παγίδες και άλλοτε φως. Ένα φως μαγευτικό στα μάτια.

    Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή