έρωτας

τα χόρτα χάιδευαν τα πόδια της
ο αέρας τα μαλλιά της
η πρωινή δροσιά ριγούσε στη επιδερμίδα της

κι ο ουρανός;

μόλις την είδε στ' ανοιξιάτικο λιβάδι
ο ουρανός
κατέβηκε αργά και μίκρυνε
και έγινε στο χέρι της γαλάζια ομπρέλα

4 σχόλια:

  1. Yiannis22 Μαρτίου 2011 στις 9:50 μ.μ.

    Υπέροχο ερωτικό ποίημα Τόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Poet23 Μαρτίου 2011 στις 12:57 π.μ.

    Eμπνευσμένο από έναν πίνακα του Claude Monet, Γιάννη μου. Ευχαριστώ. Πολύ καιρό έχουμε να σε δούμε όμως. Ελπίζω να είσαι καλά και να γράφεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Dark Abyss (Ermina)12 Ιουνίου 2017 στις 2:39 μ.μ.

    Πανέμορφες εικόνες που μόνο εσείς θα μπορούσατε να τις αποδώσετε με λέξεις γεμάτες ευαισθησία και τρυφερότητα... Υπέροχο ποίημα!

    Φιλικά,
    Ερμίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Poet12 Ιουνίου 2017 στις 7:21 μ.μ.

    Σε ευχαριστώ θερμά, Ερμίνα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή