υπάρχουν, είπε, μυριάδες ενοχές
η αθωότητα όμως είναι μία
μία και μόνη στη δική της χώρα
και ούτε καν γνωρίζει τ' όνομά της
έκθαμβη μέσα στα θηρία περιφέρεται
όλα τα βλέπει
όλα τα ανέχεται
σ' όλα σκορπίζει το δικό της φως
φως ολοφάνερο και μυστικό
που σβήνει και δεν χάνεται
με χίλια χρώματα λευκό
απορημένο φως
μικρό μου χειμωνιάτικο πουλί
ανυπεράσπιστο τραγούδι τ' ουρανού
η αθωότητα όμως είναι μία
μία και μόνη στη δική της χώρα
και ούτε καν γνωρίζει τ' όνομά της
έκθαμβη μέσα στα θηρία περιφέρεται
όλα τα βλέπει
όλα τα ανέχεται
σ' όλα σκορπίζει το δικό της φως
φως ολοφάνερο και μυστικό
που σβήνει και δεν χάνεται
με χίλια χρώματα λευκό
απορημένο φως
μικρό μου χειμωνιάτικο πουλί
ανυπεράσπιστο τραγούδι τ' ουρανού
Εδώ είμαι,βρίσκομαι ανασαίνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ουρανία κατεβαίνει ευχαρίστως στη γη, για να διαβάσει τέτοια υπέροχα ποιήματα!
Ποιητή μου, θα μπορούσα να πάρω την άδειά σου,αν το επιθυμείς,για να το τοποθετήσω στην ανθοστήλη του ιστολογίου μου;
Καλό βράδυ!
Χαμένοι μες στις μυριάδες ενοχές, αγνοούμε τη μία και μοναδική αθωότητα. Κι αν πέσει πάνω μας το ολοφάνερο και μυστικό φως της, κλείνουμε τα μάτια κι απορούμε: "Μα υπάρχει ακόμα στον κόσμο μας η αθωότητα;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, χρόνια μετά την έκπτωση, προτείνεις μια επιστροφή του ποιήματος σε ουράνια ανθοστήλη; Και ποιος εξόριστος σ' αυτή τη γη δεν θα επιθυμούσε να γυρίσει στην πατρίδα του, Ουρανία μου; Με ακέραια την αθωότητά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχει ακόμη στον κόσμο μας η αθωότητα, ΙΖΑ μου. Τη βλέπω στα μάτια των παιδιών και σκόρπια τριγύρω μας παντού. Παρηγοριά, ελπίδα, υπόσχεση. Μοναδική ομορφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη Ωδή προς την αθωότητα! Δεν είναι ανυπεράσπιστη ποια. Ιδιαίτερα μου αρεσε το:
ΑπάντησηΔιαγραφή"
σ' όλα σκορπίζει το δικό της φως
φως ολοφάνερο και μυστικό
που σβήνει και δεν χάνεται
με χίλια χρώματα λευκό
απορημένο φως "
Καλή σου μέρα!
Αχ, καλή μου BlueRose, και τα εκατομμύρια παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα; Τα άλλα εκατομμύρια που δουλεύουν σκληρά από τα πέντε τους χρόνια; Οι αναρίθμητοι που είναι καταδικασμένοι από τη γέννησή τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα θηριώδη κόσμο η αθωότητα είναι πάντα ανυπεράσπιστη. Και μας αφήνει κι εμάς ανυπεράσπιστους στη θλίψη και την αδυναμία μας να αλλάξουμε την τάξη των πραγμάτων.
Σ' ευχαριστώ, καλή σου μέρα.
Ποιητή μου, μου είπες ναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεούλη μου, το είπα κουλτουριάρικα !!! Ναι, Ουρανία μου, φυσικά ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιστροφή στα χρόνια της αθωότητας,έτσι Ποιητή?
ΑπάντησηΔιαγραφήνα χεις ένα όμορφο βράδυ....
είναι τόσο αθώα η Ουρανία μας, Τόλη
ΑπάντησηΔιαγραφήπου δεν το έπιασε το κουλτουριάρικο
γι αυτό νομίζω της ταιριάζει το εξαιρετικό ποίημα της "αθωότητας"
και ιδιαίτερα
οι τελευταίοι στίχοι
...
"μικρό μου χειμωνιάτικο πουλί
ανυπεράσπιστο τραγούδι τ' ουρανού"
καλό βράδυ!
Ναι, καλή μου Πανδώρα, πάντα με συγκινεί η αθωότητα. Έστω και η όχι απόλυτη. Ακόμη και η ανάμνηση της δικής μου αθωότητας στη δική σου ηλικία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα.
Άνθρωποι σαν την Ουρανία, Νίκο μου, διατηρούν αυτή την πρωταρχική αθωότητα σε όλη τους τη ζωή. Όσα κι αν μάθουν, όσα κι αν περάσουν. Και είναι αυτό κάτι ανεκτίμητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.
Αχ...κοκκίνησα και δεν μου πάει καθόλου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι, ότι το ψιλοκατάλαβα,αλλά με έπιασε αυτή η ανασφάλεια... ήθελα επιβεβαίωση!
Το έγραψα για να είμαι σίγουρη...
Πάντως δεν είναι τυχαίο, που θέλω να το πάρω μαζί μου αυτό το ποίημα!
Σε ευχαριστώ Τόλη μου.
Πέρνα να το δείς...κάπου δεξιά θα βρείς την αθωότητα στο μπλογκόσπιτό μου!
Γειά σου Νίκο,με τα ωραία σου!
Σας φιλώ αθώα...
Σου πάει, Ουρανία μου, σου πάει, πίστεψέ με! Παρήγορο να υπάρχει κάποιος που κοκκινίζει ακόμη στην εποχή μας. Ένδειξη αθωότητας κι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έκανα μια πρωινή επίσκεψη, είδα το ποίημά μου και σε ευχαριστώ. Που είσαι αυτή που είσαι. Και για το αθώο φιλί σου.
Είδα ακόμη πολλές ζεστές αγκαλιές. Μια μεγάλη ανάγκη για αγάπη και τρυφερότητα. Και διερωτήθηκα. Τη δείχνουν όλοι κάθε μέρα αυτή την τρυφερότητα, αυτή τη ζεστασιά σε κείνους που αγαπούν; Ή απλώς τους επιτρέπει να εκφραστούν ελεύθερα η ανωνυμία του διαδικτύου;
Εγώ δεν διστάζω ούτε στιγμή να τη δείξω. Γιατί είναι ό,τι πιο ανθρώπινο, ό,τι πιο ωραίο έχουμε. Και γιατί αύριο μπορεί να είναι αργά. Πολύ αργά.
Καλή σου μέρα με τη λιακάδα.
Τόλη μου ,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ερώτημά σου , είναι και δικό μου.
Δεν ξέρω να σου απαντήσω…την ανάγκη τους νιώθω, έντονα.
Είναι τόσο τρυφεροί και ευαίσθητοι ,που πραγματικά θα είναι κρίμα, αν δεν το δείχνουν σε αυτούς που αγαπούν.
Ούτε εγώ διστάζω, είναι ανάγκη μου να το εκδηλώνω, δεν χωράει αναβολές αυτό.
Όσο για την αθωότητα ,απλά καταλήγω (αν και έχω περάσει δια πυρός και σιδήρου),
την οφείλω και στους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου.
Ήταν ξεχωριστοί και με σεβάστηκαν με ιδιαίτερη αγάπη.
Έτσι δεν χρειάστηκε ποτέ, να καταφύγω σε υποχθόνιες σκοτεινές σκέψεις και συναισθήματα.
Σε φιλώ καλό βράδυ!
Υ.Γ Τα υπόλοιπα από κοντά, που ξέρεις, ίσως γράψεις και βιβλίο!)
Ναι, οι δικοί μας άνθρωποι ήταν καθοριστικοί στη ζωή μας. Για το καλό ή το κακό, για τη θαλπωρή ή για τα τραύματα. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι, αν και ήμουν παιδί διαλυμένης οικογένειας, με επηρέασε βαθιά η απίστευτη αγάπη και τρυφερότητα του πατέρα μου ιδιαίτερα. Δίνει κανείς αυτό που έχει πάρει και εμείς οι δύο υπήρξαμε τυχεροί. Δεν μας έλειψε ποτέ η αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Τίποτα δεν ξέρουμε, Ουρανία μου. Έχω ζήσει τόσα απίστευτα που πια δεν κάνω καθόλου προβλέψεις.
Η αγία αθωότητα.Πολύ ωραίο το ποίημα σου Τόλη.Συναντιόμαστε εδώ.Με απασχόλησε το θέμα σε μερικά μου ποιήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το ποίημα μ'εκφράζει πάρα πολύ, Τόλη μου, διότι πιστεύω κι επενδύω στην αθωότητα, θεωρώντας την, τη μόνη λύση...
Παράλληλα, αντιδρώ στην υπερβολική καχυποψία και τον ανελέητο κυνισμό, γέννημα-θρέμμα του καιρού μας, που δεν επιτρέπει σ' αυτό το "ανυπεράσπιστο τραγούδι" ν' ανθίσει.
Όμορφη, χειμωνιάτικη καληνύχτα, Ποιητή....
Ναι, η αγία αθωότητα, Γιάννη μου, πρωταρχική έμπνευση και έκφραση του ποιητή. Πώς θα μπορούσε να μην σε συγκινεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, Χαρά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η υπερβολική καχυποψία και ο ανελέητος κυνισμός» είναι ο εύκολος δρόμος. Τον γνωρίζω καλά γιατί τον πέρασα στα εφηβικά μου χρόνια. Δεν οδηγεί όμως πουθενά.
Μόνο μέσα από τη μαγεμένη μας ψυχή μπορούμε να διακρίνουμε τα θαύματα του κόσμου, να μείνουμε έκθαμβοι μπροστά στα θαύματα του κόσμου. Τότε ανθίζει το ανυπεράσπιστο τραγούδι, το τραγούδι που, με ένα τρόπο παράξενο, σβήνει και δεν χάνεται, είναι τελικά ακατανίκητο.
όλα τα βλέπει
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τα ανέχεται
αθωα μα όχι αφελης θα τολμήσω να προσθέσω. Η εποχη μας μπερδεψε την αθωοτητα με την αφελεια κ κατ επεκταση με την αδυναμία
μα
να με προλάβεις έρχεσαι στον επομενο σου στίχο αγαπητε λέγοντας:
σ' όλα σκορπίζει το δικό της φως
φως ολοφάνερο και μυστικό
που σβήνει και δεν χάνεται
θα μπορουσα να γραψω πολλα μα θα προτιμησω να κρατήσω τη σιωπή μου τρεμαμενη μη την αρμονια της αθωοτητας ταραξω τουτο το όμορφο κυριακατικο πρωινο
σ ευχαριστω
για την υποδειξη οτι υπαρχουν ακομα ανθρωποι που αγαπουν την αθωοτητα
ειχα αρχισει να τη θεωρω "κουσουρι"
Δικαιώνεις το όνομά σου, Φωτεινή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την ανταπόκρισή σου και θέλω απλώς να προσθέσω ότι η αθωότητα είναι ό,τι πιο όμορφο και πολύτιμο υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο. Όπως το χαμόγελο ενός παιδιού. Όσοι δεν αναγνωρίζουν και δεν εκτιμούν αυτή την αλήθεια είναι άνθρωποι μίζεροι και στερημένοι. Άνθρωποι παραπλανημένοι μέσα σε μια κοινωνία που ως μοναδική εκπλήρωση του ανθρώπου θεωρεί τα υλικά αγαθά και τα γυαλιστερά περιτυλίγματα.
Καλό βράδυ.