Στάθηκα στα χρώματα που τόσο εύλογα αποκαλύπτουν τους πόθους που τρέμουν μήπως και προδοθούν.Κόκκινο για το πάθος, κόκκινο για το αίμα, κόκκινο για την μέθη από νέκταρ θεικό,κόκκινο για την ελπίδα που με κάθε της παπαρούνιας πρωτιά ανθεί.Κια μαύρο που είναι όλα τα χρώματα μαζί απορροφημένα...
Στάθηκα στα χρώματα που τόσο εύλογα αποκαλύπτουν τους πόθους που τρέμουν μήπως και προδοθούν.Κόκκινο για το πάθος, κόκκινο για το αίμα, κόκκινο για την μέθη από νέκταρ θεικό,κόκκινο για την ελπίδα που με κάθε της παπαρούνιας πρωτιά ανθεί.Κια μαύρο που είναι όλα τα χρώματα μαζί απορροφημένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπες όλα, Όλγα μου. Όπως τα είχε πει όλα και η Τζούλια με την εκθαμβωτική εικόνα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθέσω μόνο το απέραντο βαθύ γαλάζιο. Eκεί ανεμίζει η κοκκινόμαυρη της ουτοπίας.