σου χαρίζω μια πήλινη στάμνα
με νερό δροσερό για τον δρόμο
την εξαίσια θύμηση
όσων πια δεν υπάρχουν
σου χαρίζω μιαν απέραντη γη
στον ορίζοντα κι ίσως πιο πέρα
την εξαίσια λάμψη εκείνων
που ποτέ δεν υπήρξαν
τη ζωή μου χαλί σου απλώνω
κι εκεί πάνω μια μια σου χαρίζω
τις λέξεις όλες
που έγραψα ή πρόφερα ποτέ
λίγο κόκκινο τώρα
κάτι γαλάζιο
από μένα έχει μείνει
ό, τι κάνει να φέγγει απαλά
με το χάραμα το μέτωπό σου
με νερό δροσερό για τον δρόμο
την εξαίσια θύμηση
όσων πια δεν υπάρχουν
σου χαρίζω μιαν απέραντη γη
στον ορίζοντα κι ίσως πιο πέρα
την εξαίσια λάμψη εκείνων
που ποτέ δεν υπήρξαν
τη ζωή μου χαλί σου απλώνω
κι εκεί πάνω μια μια σου χαρίζω
τις λέξεις όλες
που έγραψα ή πρόφερα ποτέ
λίγο κόκκινο τώρα
κάτι γαλάζιο
από μένα έχει μείνει
ό, τι κάνει να φέγγει απαλά
με το χάραμα το μέτωπό σου
"...Τη ζωή μου χαλί σου απλώνω..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερός όποιος άκουσε στη ζωή του τέτοια λόγια. Τυχερός όμως και όποιος τα είπε ή έστω τα ένιωσε...
Ναι, είμαι τυχερός, Maria Jose. Για την ωραιότερη εμπειρία της ζωής μου, να μεγαλώσω ένα παιδί. Να λυτρωθεί η ψυχή μου μέσα στη δική του αθωότητα και να υποσχεθώ ότι θα του αφιερώσω τη ζωή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως το περιγράφω στο ποίημα Κασταλία πηγή πιο κάτω.
Είμαι όμως βέβαιος ότι τυχερή είσαι κι εσύ. Γιατί μπορώ άνετα να συμπεράνω ότι τα ίδια συναισθήματα ένιωσες, την ίδια αγάπη έδωσες και πήρες, μια παρόμοια υπόσχεση έδωσες, τήρησες και θα τηρήσεις.
Κάπως έτσι δικαιώνονται οι λέξεις. Με την καθημερινή μας πράξη στο καμίνι της ασφάλτου.
"μια μια σου χαρίζω
ΑπάντησηΔιαγραφήτις λέξεις όλες
που έγραψα ή πρόφερα ποτέ"
Πιό όμορφα λόγια δεν μπορούν να ειπωθουν που να δείχνουν την αγάπη γονιού στο παιδί. Και τα παιδιά μας είναι ότι πιό όμορφο θα αποκτήσουμε ποτέ στη ζωή μας και πέρα απ' αυτή.
Τότε λοιπόν, Maria Jose και Ανδρέα, σας αφιερώνω το επόμενο ποίημα, το Λάλον ύδωρ. Και στη Τζούλια και τον Νίκο για τη Μαρία Νεφέλη και τον Στέφανο. Στη Λίνα, βέβαια, για τη Γεωργία της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε όλους εκείνους που είχαν αυτό το προνόμιο και αισθάνθηκαν αυτή τη μεγάλη χαρά.