 |
μέσα μου ζουν και ανασαίνουν
δυο άγριοι διψασμένοι λύκοι
όσα ποτέ δεν έπραξα
κι όσα σε κρίσιμες στιγμές έπραξα λάθος
είναι φορές που ο πόνος γίνεται αφόρητος
καθώς ρουφάνε ανελέητα
το πιο καθάριο αίμα της καρδιάς μου
δυο άγριοι διψασμένοι λύκοι
όσα ποτέ δεν έπραξα
κι όσα σε κρίσιμες στιγμές έπραξα λάθος
είναι φορές που ο πόνος γίνεται αφόρητος
καθώς ρουφάνε ανελέητα
το πιο καθάριο αίμα της καρδιάς μου
Ποιητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήμακάρι κι όλοι να ένιωθαν έτσι...
Τότε δε θα υπήρχε πόνος στη ζωή.
Λίτσα
Κάποια στιγμή διαψεύδονται και οι πιο αγνές προθέσεις μας, Λίτσα. Κάποια στιγμή δεν είμαστε αντάξιοι των ονείρων μας. Αυτή η στιγμή είναι η πιο πικρή για μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όσο ποτέ δεν πράξαμε υπάρχει η ελπίδα. Για όσα λάθη πράξαμε,μα δεν είμαστε θεοί, είμαστε άνθρωποι. Ανάξιος δεν είναι κανένας που βλέπει τα λάθη του κατάμματα και λέει έκανα λάθος. Kι ο πόνος μαλακώνει. Ανάξιος είναι αυτός που δεν μπορεί να δεί τα λάθη του και να τα διορθώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήYπάρχουν όμως και λάθη, Ανδρέα, που τίποτα δεν τα διορθώνει. Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπήσαμε και χάθηκαν για πάντα. Χωρίς να τους κρατήσουμε το χέρι την τελευταία στιγμή. Υπάρχουν τύψεις που δεν εξαλείφονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος μπορεί ποτέ να εξευμενίσει τον πιο αδυσώπητο κριτή, τον ίδιο τον εαυτό μας;
"Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
ΑπάντησηΔιαγραφήεκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.
Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε·
κάποτε μες στην σκέψι τες ακούει το μυαλό."
δυστυχώς, Τόλη, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει έτσι, κάποια στιγμή στη ζωή του.
σκληρό το ποίημά σου, όπως ακριβώς και οι τύψεις...
μ΄αρέσει πολύ!
Σ΄ευχαριστώ, Νίκο. Η εικόνα της Τζούλιας αποδίδει με τρόπο εκπληκτικό το πνεύμα του ποιήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή"..σα να μουν άλλος κι όχι εγώ,/ μες τη ζωή πορεύτηκα. Οσο κι αν κανείς προσέχει/ όσο κι αν το κυνηγά/ πάντα θα ναι αργά..." Ολοι μας το χουμε το θηρίο μεσα μας. Πιο χαρακτηριστικό απ`όλους ο Η.Ηesse "Ο λύκος της στέππας". Ωστόσο νομίζω οτι τα λάθη διαγράφονται όταν φύγει η ενοχη από μέσα μας. Δύσκολο να κλείνεις τους λογαριασμούς σου πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν διαγράφονται ποτέ, Ευγενία μου. Διαγράφονται οι ουλές, οι πάντα ανοιχτές πληγές; Διαγράφεται η απουσία, ο δρόμος που πήραμε λάθος και εκεί που μας οδήγησε; Εξαρτάται από τη συνείδηση και την ευαισθησία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή