προσφέρουμε τα πάντα χρόνια τώρα/
για μια μικρή επιστροφή/
να μας επιτραπεί να βάλουμε και πάλι/
τα μαγικά γυαλιά μιας πρώτης νιότης/
σε χρώμα πράσινο ή βαθύ γαλάζιο//
....................................................................................
αν και το ξέρουμε καλά/
πως δεν υπάρχει αντάλλαγμα/
κι από την αθωότητα/
είμαστε εξόριστοι για πάντα//
..........
ίσως γι’ αυτό στον Όλυμπο απέναντι/
τις μέρες που σε εκπληκτική διαφάνεια/
οι χιονισμένες κορυφές του/
σχεδόν αγγίζουν τον ουρανό/
βλέπουμε τους δώδεκα θεούς/
να χαμογελάνε μελαγχολικά//
...................................................
σαν να ζητάνε εκείνοι/
τη δική μας επιείκεια//
............................................................................................................................................................................................
(από τη συλλογή Ανώνυμοι, 2021)
