να ξεπροβάλλεις στη γωνιά του δρόμου
και να ‘σαι η αιώνια άνοιξη
ένας έρωτας που δεν τελειώνει
το κόκκινο πουλί που φτερουγίζει
για πάντα έξω απ’ το κλουβί
το θαύμα εκείνο να ‘σαι
που καταργεί τον χρόνο
σε κάθε αλφάβητο το πρώτο γράμμα
σε κάθε ποίημα η μουσική
σε κάθε βλέμμα η λάμψη
απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού
μέσα στη νύχτα να είσαι φως
(από τη συλλογή Φαντάσματα, 2020)
θέλω πάνω στον τάφο μου
να μεγαλώσει ένα δέντρο
να τρέφεται από το χώμα μου
να ψιθυρίζει μελωδίες του ανέμου
τα φύλλα του ν’ απλώνει στον ουρανό
να υμνεί το φως
για τα παιδιά να ‘ναι κρυψώνα
καταφύγιο για πουλιά κι αστέρια
δροσερή σκιά για τους ερωτευμένους
ας είναι ελιά ή ροδιά
ας είναι δέντρο ανώνυμο
απόλυτα ανιδιοτελές κι αθώο
ένα δέντρο που τα δίνει όλα
κι ας είναι αυτό το δέντρο η ψυχή μου
(από τη συλλογή Φαντάσματα, 2020)