γιατί ήρθες τόσο αργά;




                                                          δεν ήξερες πως σε περίμεναν
                                                                       τα χελιδόνια
                                                                τα φωτεινά χαράματα
                                                   όλα τα ερωτικά ποιήματα του κόσμου;

                                                                γιατί ήρθες τόσο αργά
                                                          αιώνες τώρα χάθηκα στη έρημο
                                                                            γυμνός
                                                               χωρίς ένα χαμόγελό σου

                                                 γιατί άφησες ν’ ασπρίσουν τα μαλλιά  μου
                                                          ενώ φτερούγιζες στα μάτια μου
                                                                  για πάντα στα δεκάξι

                                                                  στο σκοτεινό δωμάτιο
                                                         δειλά προβάλλει απ’ τον φεγγίτη
                                                                    η ξεχασμένη άνοιξη

                                 
                                      (από την υπό έκδοση συλλογή Κόκκινες πηχτές σταγόνες)




στη χώρα του ίσως και του αν




                                                                         δεν τις αγγίζει ο χρόνος
                                                                   αιώνια τυλιγμένες στην ομίχλη
                                                                    στη χώρα του ίσως και του αν

                                                             με κάτι από την παιδική μας αθωότητα
                                                                         τα εφηβικά μας όνειρα
                                                                 όλες τις διαψεύσεις της ζωής μας

                                                                            οι παλιές αγάπες
                                                                             ένα αέρινο φιλί
                                                                           που έγινε μουσική
                                                                               έγινε ποίημα
                                                                    δάκρυ πικρό και λαμπερό
                                                                              εκθαμβωτικό


                                                      
                                                        (από την υπό έκδοση συλλογή Κόκκινες πηχτές σταγόνες)