Τα 50+ αγαπημένα μου ποιήματα... 65ο - Αισιοδοξία


                                                                                              μια λάμψη
                                                                                στο μαύρο χώμα τ' ουρανού

                                                                                           ένα λουλούδι
                                                                                     πάνω στον τάφο του
                                                                                         ή ένα χαμόγελο
                                                                                  σε ραγισμένο πρόσωπο

                                                                                             ο έρωτας
                                                                                   μπροστά στον θάνατο

                                                               (από τη συλλογή Το μυστικό αλφάβητο, 2010)


4 σχόλια:

  1. ~reflection~23 Απριλίου 2016 στις 7:51 μ.μ.

    Ο κύκλος της Ζωής
    σε λίγες γραμμές
    με όλο το παρασκήνιό του
    μέσα στο ποίημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Poet23 Απριλίου 2016 στις 9:06 μ.μ.

    Δεν βλέπεις και μια απελπισμένη και γενναία στάση ζωής, Κάκια μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ~reflection~11 Μαΐου 2016 στις 3:41 μ.μ.

    Σ' αυτόν τον υπαρξιακό καμβά όλα εμφανίζονται αλληλένδετα, συγχέοντας κάποιες φορές τις διαχωριστικές τους γραμμές ώστε η δυαδικότητα να εξαφανίζεται.
    Η στάση ζωής και η ίδια η ζωή ταυτίζονται, σφιχταγκαλιάζοντας την απελπισία και την τόλμη τόσο, ώστε από τη Δύναμη που ασκείται να προκύπτει το ένα ενιαίο συναίσθημα της Εξέλιξης και της Δημιουργίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Poet11 Μαΐου 2016 στις 9:23 μ.μ.

    Μου αρέσει η οπτική σου και ο τρόπος που την εκφράζεις. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή