πρόταση


έχω
μια αρκουδίσια αγκαλιά
τη θέλεις;

μεγάλη και ζεστή
και χωρίς ίχνος μαύρου
το μαύρο κρύβεται
πίσω απ’ το πράσινο στα μάτια μου
κι είναι μόνο για μένα
για σένα φυλάω το βαθύ γαλάζιο
και ιδίως το κόκκινο

τι λες;
θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά
τη λακουβίτσα στον λαιμό
την άλλη εκείνη στην παλάμη σου
θα σε χαϊδεύω με το χνώτο μου
χνώτο απαλό, μοναχικό
του δάσους
λιγάκι απελπισμένο

ααα …
κι ένα παραμύθι μαγικό
ένα παραμύθι θα σου ψιθυρίζω
και βέβαια της αγάπης
γλυκά τα δυο μας για να κοιμηθούμε
σαν τα μικρά παιδιά
για πάντα

το κάτι εκείνο και το τίποτα


είμαι ένα σύννεφο το δειλινό
που αναζητά το απέραντο βαθύ γαλάζιο
με κόκκινο για να συνθέσει το δικό σου χρώμα

στην έρημο είμαι κόκκος άμμου
που λαχταράει τον άνεμο
για να τρυπώσει στα μαλλιά σου

είμαι ένα άγγιγμα στα δάχτυλα
ψίθυρος στην κομμένη ανάσα σου
χάδι απαλό στους ώμους
ένα χαμόγελο που ξάφνου αστράφτει
στα μελαγχολικά σου μάτια

στη άκρη της αβύσσου είμαι
το μυστικό αλφάβητο
το κάτι εκείνο και το τίποτα
που αναδύθηκε στο φως
για να ζητήσει τη δική σου αγάπη