Μερικές φορές σχεδόν το πιστεύω κι εγώ, φίλε Velvet. Από τη λαχτάρα μου να το πιστέψω. Τίποτα όμως δεν μπορεί να νικήσει το μέγα δέος, τη μοναδική βεβαιότητα, παρά μόνο στιγμιαία ή μέσα από τη μελλοντική αναγέννησή του.
Όταν έχει κανείς την αγνότητα και το ψυχικό σθένος να χαμογελάει (και να ερωτεύεται!!) ως το τέλος, τότε, ναι, μπορεί να πει κανείς ότι συντελείται μια μικρή ανάσταση στη ρουτίνα της καθημερινής ζωής.
Μονο ο ερωτας
ΑπάντησηΔιαγραφήνικαει τον θανατο
Καληνυχτα
-
Μερικές φορές σχεδόν το πιστεύω κι εγώ, φίλε Velvet. Από τη λαχτάρα μου να το πιστέψω. Τίποτα όμως δεν μπορεί να νικήσει το μέγα δέος, τη μοναδική βεβαιότητα, παρά μόνο στιγμιαία ή μέσα από τη μελλοντική αναγέννησή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα.
"Ένα χαμόγελο σε ρσγισμένο πρόσωπο": από τις μικρές αναστάσεις που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Όταν έχει κανείς την αγνότητα και το ψυχικό σθένος να χαμογελάει (και να ερωτεύεται!!) ως το τέλος, τότε, ναι, μπορεί να πει κανείς ότι συντελείται μια μικρή ανάσταση στη ρουτίνα της καθημερινής ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, φίλη μου.
Πάνε μαζί αυτά τα δύο...
ΑπάντησηΔιαγραφήο έρωτα και ο θάνατος.
ωραίο ποίημα
Πάνε μαζί αλλά όπου υπάρχει το ένα, δεν υπάρχει το άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ, Χρήστο μου, ελπίζω να σε ξενύχτισε ο έρωτας χτες.
Αυτό είναι που χρειαζόμαστε τώρα, αυτό και μόνον. Αισιοδοξία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πάντα απολαμβάνω τη γραφή.
Καλημερένια!
Δηλαδή, χρειαζόμαστε κορίτσια σαν κι εσένα, Βαϊα μου, που είσαι η προσωποποίηση της χαράς της ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε το ποίημα. Καλό ξημέρωμα, γλυκιά μου.