κόσμος παράξενος

και μαγικός, ανεξιχνίαστος

μέσα στο πράσινο και το βαθύ γαλάζιο του

μέσα στο κόκκινο

που κάποτε τον γέννησε και τον φωτίζει.

να το που ξεπροβάλλει

ντυμένο την ομίχλη τ’ όνειρο

να τη που αναδύεται

μοσχοβολώντας φρέσκο χώμα η απουσία

κι ο άνεμος με μυστικές φωνές και ξεχασμένες.

κόσμος παράξενος και μαγικός

ανεξιχνίαστος στο φως και το σκοτάδι του

κόσμος εκστατικός

στο ελάχιστό του απέραντος

αφιέρωση

στο μυστικό αλφάβητο

που γράφει με ανοιχτά φτερά

ένα θαλασσοπούλι στο γαλάζιο

στο αλμυρό νερό

στις μαγικές φωνές που προσκαλούν

μέσα από την ομίχλη στο λιμάνι

στους γερανούς

που υψώνουν τα σπασμένα χέρια τους

μάταιη επίκληση στον ουρανό

στην πολιτεία

που αποπλέει για τ’ όνειρο

με κόκκινα πανιά το ηλιοβασίλεμα

σε όσους κάθονται απέναντι βουβοί

μες στο σκοτάδι και καπνίζουν

και ταξιδεύουν με τα παιδικά τους χρόνια στ’ άστρα

και στη στιγμή που χάνεται

που κρύβεται στα μάτια σου

και λάμπει για να μην δακρύσει

Το μυστικό αλφάβητο (2010)

(το εξώφυλλο της συλλογής)