τα μυστικά αρχεία του κόσμου

γράφω τους στίχους που ανακάλυψα
στα μυστικά αρχεία του κόσμου.
με τα πρωτόγονά μου σύμβολα
καταχωρώ την προαιώνια μουσική
που οι μέλλοντες αιώνες θα συνθέτουν με αστραπές.
σαν άνεμος στην πέτρα της ερήμου γράφω
τα ονόματα που δεν προφέρονται.
βυθίζομαι στο απρόσιτο
να ανιχνεύσω τις δικές του λέξεις
το δέος μέσα μου ιχνηλατώ
να ζωγραφίσω το δικό του φως

4 σχόλια:

  1. Τζούλια Φορτούνη15 Αυγούστου 2009 στις 10:14 π.μ.

    "το δέος μέσα μου ιχνηλατώ
    να ζωγραφίσω το δικό του φως"

    κι αυτό το φως των λέξεων είναι που θαμπώνει τώρα τα μάτια μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Poet15 Αυγούστου 2009 στις 12:49 μ.μ.

    Μα πιο πολύ το απρόσιτο, το ανέκφραστο, το μαγικό, αυτό που κρύβεται μέσα στο φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος15 Αυγούστου 2009 στις 3:28 μ.μ.

    πίσω απ' τη μουσική , τις λέξεις,

    η μορφή του ποιητή,

    κάποτε τεμαχισμένη, άλλοτε πολλαπλασιασμένη,

    στη διάθλαση του φωτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Poet15 Αυγούστου 2009 στις 6:47 μ.μ.

    Αναπόφευκτα, Κατερίνα μου, αναπόφευκτα. Ως διάμεσου όμως μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή