υπάρχει μέσα μου ένα φως.
καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί
ή ξέφτι απ' το γαλάζιο στο περβάζι σου.
υπάρχει μέσα μου ένα φως
που όλα τα ξέρει κι όλα τα αισθάνεται
μοναχικό που ταξιδεύει απ' την αρχή του χρόνου
που αστράφτει μέσα στη μεγάλη νύχτα
και δεν παραδίδεται
"και δεν παραδίδεται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόλη, σ' αυτό το ξέφτι, που αστράφτει και δεν παραδίδεται
σ' αυτό πιστεύω!
υπέροχο.
αν μου επιτρέπεις
θα το βάλω στη σελίδα μου,
μετά την άδειά σου.
φιλιά!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια να το βάλεις στη σελίδα σου. Ευγενικό εκ μέρους να ρωτήσεις αλλά δεν χρειάζεται καμία άδεια.
Καλό απόγευμα.
Τόλη μου, επισκέφτηκα το νυχτερινό μας,και διάβασα το καταπληκτικό ποίημα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισκέπτομαι τώρα εσένα και το ξαναδιαβάζω και θα το ξαναδιαβάσω...
Μ΄αρέσει πάρα,πάρα πολύ!
Ποιητή μου, παρακαλώ να δεχθείτε τον ειλικρινή μου θαυμασμό!
Σας εκτιμώ ιδιαίτερα!
Ουρανία + Όλγα!
ας μένει πάντα αναμμένο αυτό το φως
ΑπάντησηΔιαγραφή-η ψυχή σου Τόλη-
και οι λέξεις σου πυγολαμπίδες
στα σκοτάδια των καιρών μας
Αχ, καλέ Ουρανία + Όλγα, μη λες τόσο ωραία λόγια γιατί είμαι και ντροπαλός (ενίοτε). Τι να πω εγώ τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ, γενναιόδωρο κορίτσι.
Μ' αυτό το χελιδονάκι, το σύμβολο της άνοιξης, με αυτόν τον αιώνιο φωτοδότη, πώς να σβήσει και το δικό μου φως, Τζούλια μου; Ή το δικό σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιητή,
ΑπάντησηΔιαγραφήμην παραδώσεις τίποτα από ΄σένα!
Κι αυτό το φως
είναι που μας κρατάει ζωντανούς!...
Καλησπέρα!
Λίτσα μου, θα σου πω μια μικρή ιστορία. Κάθε Κυριακή πρωί, οι παλιοί συμμαθητές και φίλοι στο Ανατόλια, πίνουμε έναν καφέ στην καφετέρια Αστέρια του Πανοράματος και ... λύνουμε τα παγκόσμια προβλήματα. Πρόκειται για φίλους μισού αιώνα, πιο αδέρφια από αδέρφια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν λίγο καιρό λοιπόν και μετά μια ακόμη παθιασμένη αγόρευσή μου, ένα από τα πιο αγαπημένα καρντάσια της εφηβείας μου, ο Στέφανος, με κοίταξε και αναφώνησε : «Ρε μπαγάσα, καθόλου δεν άλλαξες. Ο ίδιος ακριβώς είσαι όπως τότε».
Καμία ανησυχία λοιπόν. Αυτός που ήμουν πάντοτε, αυτός είμαι και τώρα. Αυτός θα είμαι και ως το τέλος.
Καλό βράδυ.
Εξαιρετικό. Και απομονωμένο και ζευγάρι με τη φανταστική εικόνα της Τζούλιας Φορτούνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει μέσα σου μία φω-νή, κατάφωτη.
Η μυστηριώδης (Χ) νέα φίλη μου. Εξαιρετικά κατάλληλη όμως ως έργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τζούλια είναι πολύτιμη για μένα και για την έμπνευση και για τη φιλία της. Ένα σπάνιο πλάσμα.
Ναι, υπάρχει μέσα μου αυτή η φωνή, Χ.... Νομίζω όμως ότι υπάρχει σε όλους μας. Άλλοι φοβούνται τον ήχο της, το φως της, την οδύνη της. Και τη φιμώνουν. Εγώ όμως παραμένω αιώνιος ικέτης στο έλεος και την ομορφιά της.